tag:blogger.com,1999:blog-66608764021718808222024-03-18T11:30:27.282+01:00.Kancelaria Zdanowicz i Wspólnicyhttp://www.blogger.com/profile/06938824501841891059noreply@blogger.comBlogger465125tag:blogger.com,1999:blog-6660876402171880822.post-14164207741322098642020-11-13T14:32:00.002+01:002020-11-13T14:33:26.280+01:00Czy szczepionka na Covid-19 może być obowiązkowa w świetle prawa?<p style="text-align: justify;">Czy według prawa jesteśmy poddani obowiązkowi przymusowego szczepienia na COVID-19?</p><p><br /></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-pQNyJPizAPk/X66JqVpYRNI/AAAAAAAAAOk/dqbyy-0--dsk85QDkJLnK-zIU2s_7TzhgCLcBGAsYHQ/s2048/Zdj%2Bdo%2Bartyku%25C5%2582u%2Bszczepionki.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1346" data-original-width="2048" height="263" src="https://1.bp.blogspot.com/-pQNyJPizAPk/X66JqVpYRNI/AAAAAAAAAOk/dqbyy-0--dsk85QDkJLnK-zIU2s_7TzhgCLcBGAsYHQ/w400-h263/Zdj%2Bdo%2Bartyku%25C5%2582u%2Bszczepionki.jpg" width="400" /></a></div><br /><p style="text-align: justify;">Obowiązkowe szczepienia przeciw COVID-19 to temat, który już od początku 2020 roku rozbrzmiewa w mediach na całym świecie. Jak sprawa ta wygląda w świetle obecnie obowiązujących przepisów prawnych? Odpowiedź nie jest jednoznaczna.</p><p>Podstawa prawna</p><p style="text-align: justify;">Obowiązek prawny poddania się obowiązkowemu szczepieniu wynika z ustawy z dnia 5 grudnia 2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi (Dz.U. 2008 nr 234 poz. 1570). Art. 5 ust. 1 stanowi, że „Osoby przebywające na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej są obowiązane na zasadach określonych w ustawie do: poddawania się […] b) szczepieniom ochronnym”. </p><p style="text-align: justify;">Dodatkowo art. 17 ust. 10 zawiera delegację ustawową, na mocy której minister jest uprawniony do określenia: </p><p style="text-align: justify;">1) wykazu chorób zakaźnych objętych obowiązkiem szczepień ochronnych,</p><p style="text-align: justify;">2) osób lub grup osób obowiązanych do poddawania się obowiązkowym szczepieniom ochronnym przeciw chorobom zakaźnym, wiek i inne okoliczności stanowiące przesłankę do nałożenia obowiązku szczepień ochronnych na te osoby.</p><p style="text-align: justify;">Wykaz chorób podlegających obowiązkowemu szczepieniu jest zamieszczony w rozporządzeniu ministra zdrowia z dnia 18 sierpnia 2011 r. w sprawie obowiązkowych szczepień ochronnych (Dz.U.2018.753 t.j.). Pośród nich znajdują się między innymi takie choroby jak gruźlica, tężec czy ospa wietrzna. </p><p style="text-align: justify;">Jednakże COVID-19 nie znajduje się na danej liście. Oznacza to, że na tej podstawie prawnej nie można żądać, aby osoba poddała się szczepieniu na koronawirusa. Przepisy te mogą jednak ulec szybkiej zmianie, gdyż zależy to wyłącznie od woli ministra. Wprowadzenie obowiązkowego szczepienia na COVID-19 nie wymaga żadnej dodatkowej zgody Sejmu ani Prezydenta RP. </p><p style="text-align: justify;">Oprócz wyżej wspomnianych przepisów podstawą prawną do wykonania przymusowego szczepienia na COVID-19 jest art. 36 ustawy z dnia 5 grudnia 2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi. Artykuł ten stanowi, że „Wobec osoby, która nie poddaje się obowiązkowi szczepienia, badaniom sanitarno-epidemiologicznym, zabiegom sanitarnym, kwarantannie lub izolacji obowiązkowej hospitalizacji, a u której podejrzewa się lub rozpoznano chorobę szczególnie niebezpieczną i wysoce zakaźną, stanowiącą bezpośrednie zagrożenie dla zdrowia lub życia innych osób, może być zastosowany środek przymusu bezpośredniego polegający na przytrzymywaniu, unieruchomieniu lub przymusowym podaniu leków”. </p><p style="text-align: justify;">Czym jest choroba szczególnie niebezpieczna i wysoce zakaźna?</p><p style="text-align: justify;">Definicję choroby szczególnie niebezpieczniej i wysoce zakaźnej za to znajdziemy w art. 2 ust 4 niniejszej ustawy. Przepis ten zawiera katalog otwarty, opisując jedynie przesłanki. Jednocześnie wymienia także cztery przykładowe choroby. COVID-19 mimo, że nie został tutaj bezpośrednio wpisany, może zostać uznany za chorobę szczególnie niebezpieczną i wysoce zakaźną, ze względu na otwarty charakter katalogu. Jedną z przesłanek wymienionych w artykule jest cecha opisana jako „powodująca szczególne zagrożenie dla zdrowia publicznego i wymagająca specjalnych metod zwalczania”. Można przyjąć, iż koronawirus spełnia tą przesłankę. Na słuszność takiej interpretacji wskazują nawet komunikaty WHO. Jednakże o słuszności interpretacji mógłby rozstrzygnąć dopiero sąd. </p><p style="text-align: justify;">Nawet gdyby uznano COVID-19 za chorobę spełniającą przesłanki art. 2 ust. 4, to nadal niejasna pozostaje kwestia, czy art. 36 zezwala na stosowanie przymusowych szczepień przeciwko chorobie, która nie jest wymieniona w rozporządzeniu ministra. Należy przypomnieć, że art. 5 nakazuje jedynie poddania się „szczepieniom ochronnym”. Są one opisane w 4 rozdziale ustawy zatytułowanym właśnie „szczepienia ochronne”. W nim właśnie znajduje się art. 17. Natomiast art. 36 znajduje się w rozdziale 6 ustawy o tytule „Postępowanie w przypadku podejrzenia lub rozpoznania zakażenia lub choroby zakaźnej oraz w przypadku stwierdzenia zgonu z powodu choroby zakaźnej”. Takie rozlokowanie przepisów może nasuwać myśl, że przymus z art. 36 może znaleźć zastosowanie tylko po spełnieniu wymogów z art. 17 tj. tylko w przypadkach chorób zamieszczonych w wykazie ministra. </p><p style="text-align: justify;">Czy możemy odmówić poddania się obowiązkowemu szczepieniu?</p><p style="text-align: justify;">Art. 17 przewiduje pewne przypadki, w których ogranicza konieczność wykonania szczepień ochronnych. Są nimi m.in. przepisy mówiące o tym, że „Osoby przebywające na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez okres krótszy niż trzy miesiące są zwolnione z obowiązku poddawania się obowiązkowym szczepieniom ochronnym, z wyjątkiem szczepień poekspozycyjnych” oraz „Obowiązkowego szczepienia ochronnego nie można przeprowadzić, jeżeli między lekarskim badaniem kwalifikacyjnym przeprowadzonym w celu wykluczenia przeciwwskazań do szczepienia a tym szczepieniem upłynęło 24 godziny od daty i godziny wskazanej w zaświadczeniu, o którym mowa w ust. 4”. </p><p style="text-align: justify;">W kwestii obowiązkowych szczepień wypowiedział się Najwyższy Sąd Administracyjny w wyroku o sygn. II GSK 2398/15. Stwierdził w nim, że „wykonanie tego obowiązku [poddania się obowiązkowemu szczepieniu] z mocy prawa zabezpieczone jest przymusem administracyjnym oraz odpowiedzialnością regulowaną przepisami ustawy z 20 maja 1971 r. Kodeks wykroczeń. Oznacza to, że wynikający z przepisów obowiązek poddania dziecka szczepieniu ochronnemu jest bezpośrednio wykonalny. Jego niedochowanie, aktualizuje obowiązek wszczęcia postępowania egzekucyjnego, którego rezultatem będzie poddanie dziecka szczepieniu ochronnemu.” Art. 115 § 2 Kodeksu wykroczeń, o którym mowa, przewiduje karę grzywny nawet do 1500 zł. Dodatkową formą interwencji może być nałożenie na rodziców obowiązku konkretnego postępowania, a nawet poddanie wykonywania ich władzy rodzicielskiej pod nadzór kuratora. Decyzję o zastosowaniu takich środków może podjąć sąd opiekuńczy, jeżeli uzna, że dobro dziecka jest zagrożone. W tym przypadku miałoby być zagrożone odmową poddania go szczepieniu obowiązkowemu. </p><p style="text-align: justify;">Na podstawie art. 17 ust. 2 ustawy o „zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi” istnieje również obowiązek poddania się lekarskim badaniom kwalifikacyjnym, zanim wykonane zostanie szczepienie obowiązkowe. Takie badanie, jak i samo szczepienie, wymaga wyrażenia zgody przedstawiciela prawnego lub opiekuna faktycznego w przypadku szczepienia dziecka, które ukończyło 6 lat, a nie ukończyło lat 18. Obowiązek uzyskania zgody wynika z §7 ust. 2 rozporządzenia w sprawie obowiązkowych szczepień ochronnych. Mimo to, według wspomnianego wyżej wyroku NSA o sygn. II GSK 2398/15 „konieczność wykonania takiego badania bezpośrednio przed wykonaniem szczepienia sprawia, iż odmowa wzięcia w nich udziału uniemożliwia wykonanie szczepienia. Jest zatem w istocie odmową poddania się obowiązkowemu szczepieniu ochronnemu”. </p><p style="text-align: justify;">Obecny stan prawny nie nakłada wprost obowiązku poddania się szczepieniom na COVID-19. Choroba ta nie znajduje się w wykazie chorób podlegających obowiązkowemu szczepieniu.. Niejasna pozostaje również kwestia szczepień przymusowych. Mimo to, bardziej prawdopodobna zdaje się być interpretacja, że art. 36 nie może upoważnić do wykonania szczepień wykraczających poza wykaz chorób wspomniany powyżej. </p><p style="text-align: justify;">Anatol Jaśkowiec, prawnik</p><p style="text-align: justify;"><a href="www.zdanowiczlegal.pl">Kancelaria Zdanowicz i Wspólnicy</a></p><p style="text-align: justify;">blog@zdanowiczlegal.pl</p><p><br /></p>Kancelaria Zdanowicz i Wspólnicyhttp://www.blogger.com/profile/06938824501841891059noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6660876402171880822.post-48138344067273003142020-06-30T12:03:00.002+02:002020-06-30T12:03:54.855+02:00Siła wyższa i jej skutki dla umów w dobie epidemii koronawirusa<span style="text-align: justify;">Aktualna sytuacja związana z rozprzestrzenianiem się koronawirusa SARS-CoV-2 i związanej z nim choroby COVID-19, w tym funkcjonowanie nadal wielu ograniczeń nie tylko w życiu codziennym obywateli, ale także w funkcjonowaniu podmiotów w obrocie gospodarczym, niesie za sobą coraz dalej idące skutki m.in. w obszarze istniejących zobowiązań. Zaprezentujemy Państwu cykl artykułów dotyczących działań w sytuacji, gdy dany podmiot nie ma możliwości realizowania swoich zobowiązań. </span><br />
<span style="text-align: justify;"><br /></span>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://1.bp.blogspot.com/-2BljUxaBf-g/XvsNlRxTRpI/AAAAAAAAANk/9Erex6_vLGAfxddx1RFa9Wx87NKXlnxDQCLcBGAsYHQ/s1600/si%25C5%2582a%2Bwy%25C5%25BCsza.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="415" data-original-width="550" height="300" src="https://1.bp.blogspot.com/-2BljUxaBf-g/XvsNlRxTRpI/AAAAAAAAANk/9Erex6_vLGAfxddx1RFa9Wx87NKXlnxDQCLcBGAsYHQ/s400/si%25C5%2582a%2Bwy%25C5%25BCsza.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
<br />
<div style="text-align: justify;">
Przy wykonywaniu zobowiązań obowiązuje generalna zasada pacta sunt servanda, oznaczająca obowiązek dotrzymywania umów. Jednakże obecne okoliczności mają charakter nadzwyczajny, przez co strony zobowiązań mogą powoływać się na zaistniałe zmiany celem odmiennego ukształtowania zobowiązań. Należy pamiętać, że strony często określają w ramach stosunku zobowiązaniowego możliwość m.in. odstąpienia od umowy, wypowiedzenia umowy czy też odstępstw od przyjętego systemu płatności, w przypadku zaistnienia określonych w umowie zdarzeń. Praktyka powyższa odnosi się także do samego pojęcia siły wyższej, która często jest definiowana przez strony w treści zawieranej umowy, poprzez katalog otwartylub zamknięty zdarzeń uznanych przez strony za siłę wyższą.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
W związku z kwalifikowaniem stanu epidemii jako siły wyżej w rozumieniu prawa cywilnego, w obecnej sytuacji istnieje możliwość powołania się strony umowy na zaistnienie siły wyższej. Pamiętać jednak należy, że to na osobie powołującej się na siłę wyższą spoczywa ciężar udowodnienia bezpośredniego związku między siłą wyższą a niewykonaniem zobowiązania. Celem oceny możliwych rozwiązań, należy przede wszystkim dokonać analizy wiążącej umowy i w tym zakresie warto skorzystać z pomocy profesjonalisty. Kancelaria zajmuje się zagadnieniami tego typu. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
W prawie cywilnym siła wyższa rozumiana jest jako zdarzenie zewnętrzne, które jest niemożliwe lub prawie niemożliwe do przewidzenia, a którego skutkom nie można zapobiec. Zatem pojęcie siły wyższej składa się z trzech elementów, które muszą być spełnione łącznie. W przypadku braku określenia siły wyższej w umowie, zastosowanie ma pojęcie siły wyższej, sformułowane przez orzecznictwo i doktrynę, gdyż kodeks cywilny nie definiuje tej instytucji.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Co ważne jednak, możemy powoływać się na istnienie siły wyższej jeżeli wykażemy bezpośredni związek pomiędzy niewykonaniem danego zobowiązania a siłą wyższą. Siła wyższa będąc zdarzeniem zewnętrznym, przypadkowym dla strony, na które nie ma ona wpływu, stanowi jedną z przesłanek egzoneracyjnych. Oznacza to, iż w przypadku zaistnienia siły wyższej, a następnie powołania się na nią przez stronę umowy, dochodzi do zwolnienia z odpowiedzialności przewidzianej w art. 471 kodeksu cywilnego (dalej: k.c.), przewidującego odpowiedzialność za niewykonanie zobowiązania. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Zatem wystąpienie siły wyższej zwalnia z odpowiedzialności za niewykonanie zobowiązania, jednak każdorazowo należy wykazać, że to właśnie wystąpienie siły wyższej uniemożliwiło wykonanie zobowiązania i to na jej skutek doszło do niewykonania umowy, czyli chodzi o związek przyczynowo-skutkowy między siłą wyższą a niewykonaniem zobowiązania.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Powyższe będzie miało także zastosowanie do kary umownej, która stanowi odszkodowanie za niewykonanie lub nienależyte wykonanie zobowiązania. W przypadku zaistnienia siły wyższej, dochodzi do zwolnienia na mocy art. 471 k.c. z odpowiedzialności odszkodowawczej także w zakresie postanowień kary umownej, przy spełnieniu warunków opisanych powyżej.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Anna Dudkiewicz</div>
<div style="text-align: justify;">
prawnik</div>
<div style="text-align: justify;">
<a href="http://www.zdanowiczlegal.pl/">Kancelaria Zdanowicz i Wspólnicy</a></div>
<div style="text-align: justify;">
Kontakt: blog@zdanowiczlegal.pl</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
Kancelaria Zdanowicz i Wspólnicyhttp://www.blogger.com/profile/06938824501841891059noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6660876402171880822.post-59624437200457519962020-06-08T09:02:00.004+02:002020-06-08T09:02:51.922+02:00Zmiany w obowiązujących umowach najmu w związku z epidemią COVID-19<div style="text-align: justify;">
Wielu najemców zastanawia się jak podoła zaistniałej sytuacji pandemii. Pozamykana działalność gospodarcza, ograniczenia w dostępie klientów, a czynsz płacić trzeba. Czy jednak na pewno? czy nie da się nic z tym zrobić? W indywidualnych kwestiach renegocjacji lub rozwiązywania umów najmu zachęcamy do kontaktu z Kancelarią Zdanowicz i Wspólnicy (<a href="http://www.zdanowiczlegal.pl/">link</a>). Poniżej przedstawiamy regulację prawną. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Wpływ zaistniałych w związku z epidemią zmian przepisów prawa na sytuację stron umów najmu jest zróżnicowany, bowiem zależy od tego z jakim rodzajem lokalu i gdzie umiejscowionym mamy do czynienia oraz jaka działalność jest w nim prowadzona. Wobec braku uniwersalnych reguł, poszczególne umowy będą wymagały przeanalizowania. Poniżej ogólne informacje dotyczące wprowadzonych zmian.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://1.bp.blogspot.com/-Q5a7cDxsASI/Xt3hwtI9ZgI/AAAAAAAAANI/QwrCSRg3GG0x7cR9gbrnwCIVJEn2ZA8DQCLcBGAsYHQ/s1600/najmy-wirusl.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="367" data-original-width="550" height="266" src="https://1.bp.blogspot.com/-Q5a7cDxsASI/Xt3hwtI9ZgI/AAAAAAAAANI/QwrCSRg3GG0x7cR9gbrnwCIVJEn2ZA8DQCLcBGAsYHQ/s400/najmy-wirusl.jpg" width="400" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Dnia 2 marca 2020 r. uchwalono ustawę o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych oraz niektórych innych ustaw, która doczekała się już szeregu nowelizacji („Specustawa”). W zakresie najmów zmieniona została od dnia 31 marca 2020 r. Natomiast Rozporządzeniami Ministra Zdrowia i Rady Ministrów, wobec stanu epidemii na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej, wprowadzono szereg ograniczeń w prowadzeniu działalności, stopniowo zwiększając podmiotowy i przedmiotowy zakres zakazów. W chwili obecnej stan epidemii nadal obowiązuje, niemniej jednak poszczególne ograniczenia działalności są stopniowo znoszone.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>Wygaśnięcie zobowiązań stron </b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
W odniesieniu do umów najmu, dzierżawy lub innych podobnych, przez które dochodzi do oddania do używania powierzchni handlowej, art. 15ze znowelizowanej Specustawy przewiduje w okresie obowiązywania zakazu prowadzenia działalności w obiektach handlowych o powierzchni sprzedaży powyżej 2000 m2, wygaśnięcie wzajemnych zobowiązań stron tych umów we wskazanych obiektach. Dotyczy to zarówno lokali i jak i tzw. wysp. Zważywszy jednak na stopniowe ograniczanie działalności poszczególnych branż i obiektów, owo wygaśnięcie zobowiązań będzie zróżnicowane w czasie dla różnych umów. Co ważne, aby doszło do takiego wygaśnięcia zobowiązań, uprawniony do używania powierzchni handlowej powinien złożyć udostępniającemu bezwarunkową o wiążącą ofertę woli przedłużenia obowiązywania umowy na dotychczasowych warunkach o okres obowiązywania zakazu przedłużony o 6 miesięcy. Taką ofertę trzeba złożyć w okresie 3 miesięcy od dnia zniesienia zakazu. Bezskuteczny upływ ww. terminu na złożenie oferty, powoduje że do danej umowy nie będzie miało zastosowanie ww. wygaśnięcie zobowiązań. Taka regulacja powoduje dla wynajmującego stan niepewności, czy dany najemca będzie korzystał z „dobrodziejstwa” znowelizowanej Specustawy czy też nie.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Jaki widać przepis jest mało precyzyjny, co z pewnością będzie w przyszłości rodziło szereg sporów, powodując konieczność ich rozstrzygania przez sądy. Tytułem przykładu - nie budzi wątpliwości, że mimo wygaśnięcia zobowiązań, umowy objęte art. 15ze Specustawy trwają nadal. Ogólnie mówiąc, w umowach najmu mamy z jednej strony zobowiązanie najemcy do zapłaty czynszu, a z drugiej – zobowiązanie wynajmującego do udostępnienia lokalu. Brak płatności czynszu zdaje się oczywisty, ale czy wygaśnięcie zobowiązań powoduje konieczność wyprowadzenia się najemcy z lokalu? Jak traktować zobowiązanie wynajmującego do zapewnienia np. ochrony danego obiektu? Niestety ustawodawca nie uregulował szczegółowo relacji stron po wygaśnięciu zobowiązań. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Ponadto w przywołanym przepisie Specustawy wskazano, że nie uchybia on właściwym przepisom kodeksu cywilnego regulującym stosunki zobowiązaniowe stron w stanach, w których wprowadzone są ograniczenia prawne swobody działalności gospodarczej. Jako, że kodeks cywilny nie zawiera wprost owych regulacji, należy przyjąć, że ustawodawca miał na myśli takie klauzule jak nadzwyczajnej zmiany okoliczności czy niemożliwości świadczenia. Zostały one omówione we wcześniejszych naszych publikacjach.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>Przedłużenie umów terminowych i terminów wypowiedzenia oraz zakaz wypowiadania umów</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Nowelizując Specustawę wprowadzono też zasadę przedłużenia na warunkach dotychczasowych czasu obowiązywania umów najmu (zarówno lokali mieszkalnych, jak i lokali o innym przeznaczeniu) do dnia 30 czerwca 2020 r. na podstawie oświadczenia woli najemcy. Oświadczenie najemcy musi zostać złożone wynajmującemu najpóźniej w dniu upływu czasu obowiązywania tej umowy. Jednocześnie zastrzeżono, że powyższe rozwiązanie nie będzie miało zastosowania w enumeratywnie wymienionych w Specustawie przypadkach. Przykładowo - jeżeli najemca w okresie co najmniej 6 miesięcy poprzedzających dzień wejścia w życie specustawy, tj. 31 marca 2020 r. był w zwłoce z zapłatą czynszu lub innych opłat za używanie lokalu, za co najmniej jeden okres rozliczeniowy, jeżeli łączna wartość tych zaległych należności przekroczyła kwotę czynszu należnego za jeden miesiąc lub gdy najemca używa lokalu w sposób sprzeczny z umową lub niezgodnie z jego przeznaczeniem.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Odnośnie wypowiedzenia umów, wprowadzono możliwość przedłużenia do dnia 30 czerwca 2020 r., na mocy oświadczenia woli najemcy, terminu wypowiedzenia umowy najmu lokalu mieszkalnego lub wypowiedzenia wysokości czynszu w takim lokalu, dokonanego przez wynajmującego. Dotyczy to sytuacji, gdy wypowiedzenie umowy najmu lokalu mieszkalnego lub wypowiedzenie wysokości czynszu w takim lokalu nastąpiło przed dniem wejścia w życie Specustawy, a termin tego wypowiedzenia upływa po tym dniu, lecz przed dniem 30 czerwca 2020 r. Oświadczenie woli o przedłużeniu terminu ww. wypowiedzenia do dnia 30 czerwca 2020 r., najemca musi złożyć wynajmującemu lokal najpóźniej w dniu upływu terminu złożonego wypowiedzenia. Powyższa regulacja przedłużenia terminu wypowiedzenia na ma zastosowania w przypadku wypowiedzenia umowy najmu najemcy lokalu mieszkalnego na podstawie art. 11 ust. 2 ustawy z dnia o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego lub w przypadku wypowiedzenia umowy najmu lokalu mieszkalnego najemcy, któremu przysługuje tytuł prawny do innego lokalu mieszkalnego położonego w tej samej lub pobliskiej miejscowości, jeżeli lokal ten spełnia warunki przewidziane dla lokalu zamiennego, chyba że najemca nie może z przyczyn od niego niezależnych używać tego lokalu.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Ponadto ustanowiono, obowiązujący do dnia 30 czerwca 2020 r., zakaz wypowiedzenia najemcy umowy najmu lokalu lub wysokości czynszu w takim lokalu, z tym, że zakaz ten nie dotyczy wszystkich najemców. Przykładowo, można wypowiedzieć (i) umowę najmu lokalu mieszkalnego na podstawie art. 11 ust. 2 pkt 1, pkt 3 lub pkt 4 ustawy z o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego, (ii) umowę najemcy, któremu przysługuje tytuł prawny do innego lokalu mieszkalnego położonego w tej samej lub pobliskiej miejscowości, jeżeli lokal ten spełnia warunki przewidziane dla lokalu zamiennego, chyba że najemca nie może z przyczyn od niego niezależnych używać tego lokalu lub (iii) umowę najmu lokalu o innym przeznaczeniu niż mieszkalnym w przypadku naruszenia przez najemcę postanowień umowy najmu lub przepisów prawa dotyczących sposobu używania lokalu.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Jak widać ustawodawca nie zdecydował się na kompleksowe rozwiązania odnośnie umów najmu, na rzecz fragmentarycznego regulowania poszczególnych kwestii, co z pewnością powodować będzie spory.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Gabriela Waraszkiewicz</div>
<div style="text-align: justify;">
<a href="http://www.zdanowiczlegal.pl/">adwokat</a></div>
<div style="text-align: justify;">
<a href="http://www.zdanowiczlegal.pl/">Kancelaria Zdanowicz i Wspólnicy</a></div>
<div style="text-align: justify;">
kontakt: blog@zdanowiczlegal.pl </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
Kancelaria Zdanowicz i Wspólnicyhttp://www.blogger.com/profile/06938824501841891059noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6660876402171880822.post-52250044477034384852020-03-02T11:42:00.001+01:002020-03-02T11:42:22.161+01:00Jakie czynności może podejmować członek zarządu na zwolnieniu lekarskim?<div style="text-align: justify;">
Z art. 17 tzw. ustawy zasiłkowej, czyli ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa wynika, że ubezpieczony, który w okresie orzeczonej niezdolności do pracy wykonuje pracę zarobkową lub wykorzystuje zwolnienie od pracy w sposób niezgodny z celem tego zwolnienia, traci prawo do zasiłku chorobowego za cały okres tego zwolnienia. W praktyce różnie bywa, zwłaszcza, jeśli ktoś piastuje tak odpowiedzialne stanowisko w spółce jak członek zarządu. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://1.bp.blogspot.com/-Bfxg0qUucMg/Xlziyn5hXII/AAAAAAAAAMM/_AF0Hp_W9m47Z9jnN-5tD4hQoLA-EcsowCLcBGAsYHQ/s1600/choroba.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="367" data-original-width="550" height="266" src="https://1.bp.blogspot.com/-Bfxg0qUucMg/Xlziyn5hXII/AAAAAAAAAMM/_AF0Hp_W9m47Z9jnN-5tD4hQoLA-EcsowCLcBGAsYHQ/s400/choroba.jpg" width="400" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Czy wysłanie choć jednego maila służbowego przez prezesa zarządu lub odebranie służbowego telefonu w tym czasie może spowodować całkowitą utratę prawa do zasiłku chorobowego?</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
W 2018 roku zapadły dwa ważne orzeczenia Sądu Najwyższego, które dotyczyły rozważanej sytuacji. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
I tak, w wyroku z dnia 15 marca 2018 r. Sąd Najwyższy w sprawie o sygn. I UK 49/17 stwierdził, iż pobieranie świadczeń zasiłkowych w okresach udokumentowanej niezdolności do pracy wskutek choroby wyklucza możliwość osobistego świadczenia pracy przez niezdolnego do jej wykonywania ubezpieczonego, od której został przecież zwolniony na podstawie przedkładanych zaświadczeń lekarskich o czasowej niezdolności do pracy i korzystał ze świadczeń chorobowych w celu odzyskania okresowo utraconej zdrowotnej zdolności do pracy. W takich okresach prezes zarządu zobowiązany jest do powstrzymania się od czynności zarządu pod rygorem utraty prawa do zasiłku. Aby spółka mogła nadal funkcjonować, powinien zostać wyznaczony pełnomocnik. Jeśli w spółce jest zarząd wieloosobowy, a reprezentacja nie ma charakteru łącznej, wówczas wystarczy, by drugi lub pozostali członkowie zarządu wykonywali niezbędne czynności, które dotychczas wykonywał członek zarządu. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Jeśli reprezentacja jest w spółce łączna, to wówczas Spółka, czyli, mówiąc w uproszczeniu, działający w jej imieniu chory i zdrowy członek zarządu, mogą udzielić pełnomocnictwa zdrowemu członkowi zarządu (porównaj: uchwała Sądu Najwyższego z dnia 24 kwietnia 2014, sygn. akt III CZP 17/14). </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Należy przy tym zauważyć, że dokonanie w okresie zwolnienia chorobowego czynności incydentalnej jest jeszcze do wybronienia, natomiast jeśli to przechodzi w stałą praktykę, możemy spodziewać się problemów z ZUS. Adnotacja na zwolnieniu czy chory powinien leżeć czy może chodzić jest z tego punktu widzenia obojętna. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Do podobnych wniosków doszedł też Sąd Najwyższy w wyroku z 6 grudnia 2018 r. (II UK 392/17), gdyż zasiłek przysługuje jedynie wówczas, gdy choroba uniemożliwia uzyskiwanie dochodu z pracy. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Zgodnie z wyrokiem Sądu Najwyższego z dnia 5 kwietnia 2005 r. (I UK 370/04) nie ma znaczenia to, że pracownik wykonuje czynności służbowe w domu, a nie w miejscu pracy. Odbieranie poczty służbowej, odpowiadanie na nią, prowadzenie rozmów służbowych przez telefon - wszystko to stanowi wykonywanie działalności zarobkowej, gdyż jest nią każda aktywność zmierzająca do osiągnięcia zarobku, nawet jeśli sprowadza się do wykonywania czynności nieobciążających organizmu w sposób istotny (wyrok SN z dnia 20 stycznia 2005 r., I UK 154/04, OSNP 2005, nr 19, poz. 307). Oczywiście odpadają też inne czynności faktyczne, typu uczęszczanie na szkolenia, biznes lunche, spotkania z kandydatami do pracy itp.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<a href="http://www.zdanowiczlegal.pl/">Kancelaria </a>posiada doświadczenie w sporach z ZUS dotyczących wypłaty świadczenia. W kwestiach indywidualnych prosimy o kontakt na mail: blog@zdanowiczlegal.pl lub tel. + 22 525 84 44.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Gabriela Waraszkiewicz</div>
<div style="text-align: justify;">
adwokat</div>
<div style="text-align: justify;">
<a href="http://www.zdanowiczlegal.pl/">Kancelaria Zdanowicz i Wspólnicy</a></div>
<div style="text-align: justify;">
Kontakt: blog@zdanowiczlegal.pl </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
Kancelaria Zdanowicz i Wspólnicyhttp://www.blogger.com/profile/06938824501841891059noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6660876402171880822.post-6925260050382999992019-09-11T17:09:00.000+02:002019-09-11T17:09:18.408+02:00Rola sponsora, ośrodka i badacza w świetle RODO - umowy powierzenia przetwarzania danych w badaniach klinicznych<div style="text-align: justify;">
Podstawą zawierania umów powierzenia przetwarzania danych osobowych w badaniach klinicznych (po ang.: Data Processing Agreement – DPA) jest art. 28 Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 roku w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) („RODO”). </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://1.bp.blogspot.com/-eXQSOaoslFE/XXkN8Yq4QMI/AAAAAAAAAKc/oJ8e61Dl4-seIqbDMdYSugglPnN3_4VugCLcBGAsYHQ/s1600/cl.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1067" data-original-width="1600" height="266" src="https://1.bp.blogspot.com/-eXQSOaoslFE/XXkN8Yq4QMI/AAAAAAAAAKc/oJ8e61Dl4-seIqbDMdYSugglPnN3_4VugCLcBGAsYHQ/s400/cl.jpg" width="400" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
RODO obowiązuje już ponad rok, można powiedzieć, że wykształciła się pewna praktyka jego stosowania – oczywiście nie przesądza to jeszcze o jej prawidłowości. Dla ustalenia kto jest kim w badaniu klinicznym ważne jest przyjrzenie się definicji administratora danych osobowych. Zgodnie z RODO pojęcie „administratora” oznacza taki podmiot, który samodzielnie lub wspólnie z innymi ustala cele i sposoby przetwarzania danych osobowych, zaś podmiotem przetwarzającym (zwanym z angielska „procesorem”) jest podmiot, który przetwarza dane osobowe w imieniu administratora. I jeszcze jedna definicja, która dla nas będzie miała znaczenie, a mianowicie definicja przetwarzania, zgodnie z którą przetwarzanie oznacza operację lub zestaw operacji wykonywanych na danych osobowych lub zestawach danych osobowych w sposób zautomatyzowany lub niezautomatyzowany, taką jak zbieranie, utrwalanie, organizowanie, porządkowanie, przechowywanie, adaptowanie lub modyfikowanie, pobieranie, przeglądanie, wykorzystywanie, ujawnianie poprzez przesłanie, rozpowszechnianie lub innego rodzaju udostępnianie, dopasowywanie lub łączenie, ograniczanie, usuwanie lub niszczenie. Warto zwrócić uwagę, iż przetwarzaniem jest już samo zbieranie danych osobowych. Teraz definicje te należy podstawić do stanu faktycznego danego badania. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
W Europie generalnie znajdują swoich zwolenników dwie teorie odnośnie roli poszczególnych podmiotów badania klinicznego w zakresie przetwarzania danych osobowych – teoria współadministrowania przez sponsora i ośrodek (względnie głównego badacza) i teoria powierzenia przetwarzania danych osobowych, wedle której administratorem jest sponsor, a ośrodek i badacz są procesorami. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Pierwsza teoria współadministrowania eksponuje obwiązki ośrodka badawczego – takie jak zbieranie danych osobowych, dopuszczanie monitorów sponsora do dokumentów zawierających dane osobowe, odpowiedzialność za bezpieczne przechowywanie dokumentacji badania. Sponsor jest zatem administratorem danych osobowych dla celów badania, zaś ośrodek jest administratorem jako podmiot udzielający świadczeń medycznych i prowadzący dokumentację medyczną. Współadministrowanie wedle tych teorii jest związane z niemożliwością praktycznego rozdzielenia danych zbieranych na potrzeby badania i na potrzeby dokumentacji medycznej. Innym ujęciem tego zagadnienia jest obarczanie rolą współadministratora głównego badacza – podkreślając jego samodzielność w badaniu, np. możliwość jego przerwania w określonych sytuacjach, przy czym wówczas badacza rozumie się jako mającego istotne znaczenie dla determinowania celów i sposobu przetwarzania danych w samym badaniu klinicznym. Moim zdaniem jednak są to kwestie związane z regulacją uprawnień i obowiązków poszczególnych podmiotów w badaniu klinicznym od strony organizacyjno – medycznej, co niekoniecznie przekłada się na definicje zawarte w RODO. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Druga koncepcja opiera się na rozdzieleniu celu zbierania danych – wedle niej sponsor i ośrodek są oddzielnymi niezależnymi administratorami. Skłonna jestem przychylić się bardziej do drugiej koncepcji, przy jednoczesnej konieczności zawarcia umowy powierzenia przetwarzania danych osobowych w badaniu klinicznym, gdzie sponsor jest administratorem a badacz i ośrodek procesorem. Dlaczego? Otóż dane w badaniu klinicznym zbierane są w celu ściśle oznaczonym, o którym decyduje wyłącznie sponsor. Od sponsora pochodzą wzorce świadomej zgody i innych dokumentów, w których przetwarzane są dane osobowe. Jaskrawo taka sytuacja jest widoczna przy zdrowych ochotnikach – ich dane osobowe są zbierane i przetwarzane przez ośrodek wyłącznie dlatego, że taki cel (przeprowadzenie badania klinicznego) został wyznaczony przez sponsora. Wcześniejsze posiadanie bazy danych kandydatów do badań klinicznych przez ośrodek nie zmienia faktu, że powstaje zupełnie nowy cel przetwarzania, do którego zbierane są oddzielne zgody. Również rola głównego badacza wydaje się być w badaniu klinicznym w zakresie danych osobowych rolą procesora, powoływanie się na pewien (w mojej ocenie wąski) zakres samodzielności badacza, ma związek bardziej z medyczna rolą badacza niż z ustalaniem celów i sposobów przetwarzania danych osobowych na potrzeby badania klinicznego. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
W typowej zatem sytuacji zajdzie potrzeba zawarcia umowy powierzenia przetwarzania pomiędzy sponsorem jako administratorem a badaczem i ośrodkiem jako procesorami. Na co w praktyce zwracamy uwagę w takich umowach? Ważne jest zawarcie klauzuli, iż umowa na badanie sama w sobie stanowi polecenie przetwarzania danych osobowych. Warto przyjrzeć się też zapisom dotyczącym udzielania pomocy administratorowi - czy nie nakładają one więcej obowiązków niż RODO stanowi. Można z góry w umowie uzyskać zgodę na takich podprocesorów jak przykładowo firma archiwizująca, firma informatyczna. Z punktu widzenia ośrodka czy badacza warto próbować też ograniczyć odpowiedzialność odszkodowawczą procesora względem administratora, aczkolwiek te klauzule nie zyskują z oczywistych względów aprobaty ze strony działów prawnych sponsorów. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Aleksandra Dalecka</div>
<div style="text-align: justify;">
adwokat</div>
<div style="text-align: justify;">
<a href="http://www.zdanowiczlegal.pl/">Kancelaria Zdanowicz i Wspólnicy</a></div>
<div style="text-align: justify;">
Kontakt: blog@zdanowiczlegal.pl</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Adwokat Aleksandra Dalecka ma praktyczne doświadczenie w prawie badań klinicznych. Więcej o autorce można znaleźć<a href="http://www.zdanowiczlegal.pl/badania-kliniczne.html"> tu (klik).</a></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
Kancelaria Zdanowicz i Wspólnicyhttp://www.blogger.com/profile/06938824501841891059noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6660876402171880822.post-41627199601100656732019-09-04T15:18:00.003+02:002019-09-04T15:18:59.272+02:00ALERT PRAWNY - Zmiany w prawie pracy od 7 września 2019 roku<div style="text-align: justify;">
W dniu 7 września 2019 roku wejdą w życie zmiany Kodeksu pracy i związane z nimi zmiany m.in. dotyczące Kodeksu postępowania cywilnego.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://1.bp.blogspot.com/-uou7dxMmv-w/XW-5qCq6VjI/AAAAAAAAAKQ/BgQO7IAPjX08fyIvRB1Mndzm8I0GHQ7uQCLcBGAs/s1600/praca.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="367" data-original-width="550" height="266" src="https://1.bp.blogspot.com/-uou7dxMmv-w/XW-5qCq6VjI/AAAAAAAAAKQ/BgQO7IAPjX08fyIvRB1Mndzm8I0GHQ7uQCLcBGAs/s400/praca.jpg" width="400" /></a></div>
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Ogólnie celem nowelizacji jest wprowadzenie rozwiązań ułatwiających pracownikom realizację przysługujących im uprawnień pracowniczych oraz wzmocnienie ochrony pracowników. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Najważniejsze dla praktyki prawa w naszej ocenie są następujące zmiany:</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
1) Zmiana art. 94 (4) § 4 Kodeksu pracy, który statuuje odszkodowanie w wysokości nie niższej niż minimalne wynagrodzenie za pracę od pracodawcy dla pracownika, który nie tylko w skutek mobbingu rozwiązał pracę, ale również dla takiego, który doznał mobbingu. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
2) Zmiany w art. 97 Kodeksu pracy, polegające na wprowadzeniu dla pracodawcy obowiązku wydania świadectwa pracy w dniu, w którym następuje ustanie stosunku pracy, jeśli nie zamierza nawiązać z nim kolejnego stosunku pracy w ciągu 7 dni od dnia rozwiązania lub wygaśnięcia poprzedniego stosunku pracy, a jeżeli z przyczyn obiektywnych jest to nie możliwe, pracodawca ma obowiązek wysłać w terminie 7 następnych dni je pocztą lub doręczyć w inny sposób. Wydłużono też do 14 dni dla pracownika termin na wystąpienie z wnioskiem do pracodawcy o sprostowanie świadectwa pracy, a także do 14 dni termin na wystąpienie z wnioskiem do sądu o sprostowanie świadectwa pracy. Niezawiadomienie przez pracodawcę o odmowie sprostowania świadectwa pracy otwiera drogę sądową dla pracownika do sprostowania takiego świadectwa pracy. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
3) Wprowadzono przepisy (art. 97 (1) Kodeksu pracy) regulujące sądową ścieżkę dla pracownika żądana wydania świadectwa pracy i odpowiednio żądania sprostowania świadectwa pracy; </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
4) W Kodeksie postępowania cywilnego wprowadzono procdurę na wypadek wystąpienia z żądaniem zobowiązania pracodawcy do wydania świadectwa pracy lub jego sprostowania, jeśli okaże się, że pracodawca nie istnieje lub z innych przyczyn wytoczenie przeciwko niemu powództwa jest niemożliwe. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
5) Odpowiedzialnością karną objęto niewydanie pracownikowi w terminie świadectwa pracy; </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
6) Następnie uchylono kodeksowy zakaz dochodzenia roszczeń z prawa pracy po upływie terminu przedawnienia. Obecne sformułowanie wskazuje, że dopiero uchylenie się od zaspokojenia przedawnionego roszczenia uniemożliwia jego skuteczne dochodzenie, chyba, że nastąpiło zrzeczenie się zarzutu przedawnienia.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Aleksandra Dalecka</div>
<div style="text-align: justify;">
adwokat</div>
<div style="text-align: justify;">
<a href="http://www.zdanowiczlegal.pl/">Kancelaria Zdanowicz i Wspólnicy</a></div>
<div style="text-align: justify;">
Kontakt: blog@zdanowiczlegal.pl</div>
Kancelaria Zdanowicz i Wspólnicyhttp://www.blogger.com/profile/06938824501841891059noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6660876402171880822.post-87723898735573174062019-08-23T10:30:00.000+02:002019-08-23T10:30:09.926+02:00ALERT PRAWNY - Zgromadzenie w sp. z o.o. przez Internet<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
Weszła w życie ustawa z dnia 19 lipca 2019 r. o zmianie ustawy — Kodeks spółek handlowych, która wprowadza możliwość odbywania się zgromadzeń wspólników w spółkach z ograniczoną odpowiedzialnością przez Internet. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://1.bp.blogspot.com/-NQQ6V4LVrQ4/XV-jfT1kzmI/AAAAAAAAAJ8/PH92a7SVvgMnaiEBwHKEBIyw3BDmZSXPwCEwYBhgL/s1600/zgromadzenie.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="533" data-original-width="800" height="266" src="https://1.bp.blogspot.com/-NQQ6V4LVrQ4/XV-jfT1kzmI/AAAAAAAAAJ8/PH92a7SVvgMnaiEBwHKEBIyw3BDmZSXPwCEwYBhgL/s400/zgromadzenie.jpg" width="400" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Zgodnie z nowo dodanym art. 234 (1) Kodeksu spółek handlowych umowa spółki może dopuszczać udział w zgromadzeniu wspólników przy wykorzystaniu środków komunikacji elektronicznej, co obejmuje w szczególności: </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
1) transmisję obrad zgromadzenia wspólników w czasie rzeczywistym; </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
2) dwustronną komunikację w czasie rzeczywistym, w ramach której wspólnicy mogą wypowiadać się w toku obrad zgromadzenia wspólników, przebywając w miejscu innym niż miejsce obrad zgromadzenia wspólników; </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
3) wykonywanie osobiście lub przez pełnomocnika prawa głosu przed lub w toku zgromadzenia wspólników. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
W przypadku, gdy umowa spółki dopuszcza udział w zgromadzeniu wspólników przy wykorzystaniu środków komunikacji elektronicznej, udział wspólników w zgromadzeniu wspólników może podlegać jedynie wymogom i ograniczeniom, które są niezbędne do identyfikacji wspólników i zapewnienia bezpieczeństwa komunikacji elektronicznej. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Inaczej będzie także wyglądał protokół z takiego zgromadzenia – zgodnie z dotychczasową regulacją każdy obecny na zgromadzeniu wspólnik powinien podpisać tzw. listę wspólników, pod którą podpisywał się także przewodniczący zgromadzenia. Obecnie tylko do protokołu z „tradycyjnego” zgromadzenia dołącza listę obecności z podpisami uczestników zgromadzenia wspólników. Do protokołu ze zgromadzenia, które odbyło się przy wykorzystaniu środków komunikacji elektronicznej dołącza się listę wspólników głosujących przy wykorzystaniu tych środków, jednak podpisy uczestników takiego zgromadzenia wspólników nie są wymagane.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Aleksandra Dalecka</div>
<div style="text-align: justify;">
adwokat</div>
<div style="text-align: justify;">
<a href="http://www.zdanowiczlegal.pl/">Kancelaria Zdanowicz i Wspólnicy</a></div>
<div style="text-align: justify;">
Kontakt: blog@zdanowiczlegal.pl </div>
Kancelaria Zdanowicz i Wspólnicyhttp://www.blogger.com/profile/06938824501841891059noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6660876402171880822.post-8189134183699431882019-07-02T09:56:00.002+02:002019-07-02T09:56:36.198+02:00ALERT PRAWNY - zakaz kopiowania dowodów osobistych <div style="text-align: justify;">
W dniu 12 lipca 2019 roku wchodzi w życie ustawa o dokumentach publicznych. Istotnym jej novum jest wprowadzony art. 58 tejże ustawy zakaz m.in. wytwarzania replik dokumentów publicznych pod rygorem grzywny, kary ograniczenia wolności lub pozbawienia wolności do lat dwóch. <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://1.bp.blogspot.com/-ncyToBUPjP4/XRsN6PWWI5I/AAAAAAAAAJk/5AbE2deMlHEGoNFh8OyZpHhbT0FtR4R_ACLcBGAs/s1600/dokument.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1067" data-original-width="1600" height="266" src="https://1.bp.blogspot.com/-ncyToBUPjP4/XRsN6PWWI5I/AAAAAAAAAJk/5AbE2deMlHEGoNFh8OyZpHhbT0FtR4R_ACLcBGAs/s400/dokument.jpg" width="400" /></a></div>
</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Zakazem tym objęte są również dowody osobiste jako jeden z rodzajów dokumentów publicznych. Przez replikę rozumie się replika odwzorowanie lub kopię wielkości od 75% do 120% oryginału o cechach autentyczności dokumentu publicznego lub blankietu dokumentu publicznego, z wyłączeniem kserokopii lub wydruku komputerowego dokumentu publicznego wykonanych do celów urzędowych, służbowych lub zawodowych określonych na podstawie odrębnych przepisów lub na użytek osoby, dla której dokument publiczny został wydany. Podmioty, które do tej pory prowadziły taką praktykę, np. sieci telefonii komórkowej czy chociażby wypożyczalnie sprzętu rekreacyjnego, powinny zaniechać takich działań.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Aleksandra Dalecka</div>
<div style="text-align: justify;">
adwokat</div>
<div style="text-align: justify;">
<a href="http://www.zdanowiczlegal.pl/">Kancelaria Zdanowicz i Wspólnicy</a></div>
<div style="text-align: justify;">
Kontakt: blog@zdanowiczlegal.pl </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
Kancelaria Zdanowicz i Wspólnicyhttp://www.blogger.com/profile/06938824501841891059noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6660876402171880822.post-74305720175774669252019-06-25T14:11:00.003+02:002019-06-25T14:11:40.197+02:00Jak wygląda postępowanie rozwodowe w praktyce, gdy małżonkowie spierają się o dzieci?<div style="text-align: justify;">
Postępowanie rozwodowe, w przypadku kwestii spornych związanych ze wspólnymi małoletnimi dziećmi, nie jest postępowaniem łatwym i szybkim. Należy liczyć się z co najmniej kilkoma rozprawami rozwodowymi, co przy fakcie, że przykładowo w Sądzie Okręgowym w Warszawie wyznaczane są one w odstępach co najmniej 3-4 miesięcznych, oznacza, że może ono trwać średnio co najmniej ok. roku od pierwszej rozprawy. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://1.bp.blogspot.com/-dYTQe5nZ_Wg/XRIPa2QdMFI/AAAAAAAAAJQ/OOuHeZizmjYkZ0gM5pmehYqcEke3EzuZQCLcBGAs/s1600/rozw%25C3%25B3d.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="432" data-original-width="800" height="215" src="https://1.bp.blogspot.com/-dYTQe5nZ_Wg/XRIPa2QdMFI/AAAAAAAAAJQ/OOuHeZizmjYkZ0gM5pmehYqcEke3EzuZQCLcBGAs/s400/rozw%25C3%25B3d.jpg" width="400" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
W tego typu sprawach dochodzi też często do eskalacji roszczeń stron, przykładowo początkowy konflikt o wysokość alimentów należnych dziecku, może przerodzić się w spór o to, który z rodziców ma sprawować bezpośrednią pieczę nad dzieckiem po rozwodzie, a tym samym, do rąk którego z rodziców płacone będą alimenty.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
W takich sprawach sąd najczęściej dokładnie bada sytuację małoletnich wspólnych dzieci stron, nie tylko w aspekcie materialnym, ale warunków opiekuńczych, zdrowotnych czy ewentualnych kłopotów wychowawczych. W znacznej części spraw dopuszczany jest dowód z opinii Opiniodawczego Zespołu Specjalistów Sądowych (OZSS). Przesłuchuje się też świadków zgłoszonych przez strony, zasięga opinii w szkole, ew. na policji, stosowany jest wywiad kuratora, czasem też opinia biegłych sądowych np. w zakresie psychiatrii. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Dzieci stron, które nie ukończyły lat 17, nie mogą być przesłuchiwane w charakterze świadków (art. 430 Kodeksu postępowania cywilnego). W pewnym stopniu opinia dziecka znajduje jednak odzwierciedlenie w aktach sprawy, gdyż np. specjaliści z OZSS będą badać więź dziecka z każdym z rodziców, na podstawie zachowania dziecka i jego wypowiedzi podczas badania. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Kancelaria Zdanowicz i Wspólnicy świadczy pomoc prawną również w tzw. trudnych rozwodach. W sprawach indywidualnych prosimy o kontakt na adres e-mail: office@zdanowiczlegal.pl lub telefon + 22 525 84 44 w godzinach 9-18 w dniach od poniedziałku do piątku.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Aleksandra Dalecka</div>
<div style="text-align: justify;">
adwokat</div>
<div style="text-align: justify;">
<a href="http://www.zdanowiczlegal.pl/">Kancelaria Zdanowicz i Wspólnicy</a></div>
<div style="text-align: justify;">
Kontakt: blog@zdanowiczlegal.pl </div>
Kancelaria Zdanowicz i Wspólnicyhttp://www.blogger.com/profile/06938824501841891059noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6660876402171880822.post-56218442532763186292019-04-15T11:27:00.001+02:002019-04-15T11:29:56.626+02:00Zachowanie rodziny współmałżonka jako przyczyna rozwodu w świetle orzecznictwa sądówSąd, orzekając rozwód stron, winien zbadać przyczynę rozkładu pożycia.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://2.bp.blogspot.com/-SBMKdHxhNm8/XLROChvWoFI/AAAAAAAAAIk/uMhHzzkxoNAdiMF9A-C3vaKzH3ensQbSwCLcBGAs/s1600/tesciowie.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="533" data-original-width="800" height="266" src="https://2.bp.blogspot.com/-SBMKdHxhNm8/XLROChvWoFI/AAAAAAAAAIk/uMhHzzkxoNAdiMF9A-C3vaKzH3ensQbSwCLcBGAs/s400/tesciowie.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
<br />
<div style="text-align: justify;">
Przyczyna rozkładu pożycia, stanowiącego powód orzeczenia rozwodu, może tkwić także w niewłaściwym zachowaniu rodziny współmałżonka, przejawiającym się w takich działaniach jak przykładowo agresja słowna, „wtrącanie się” w sprawy małżeńskie, pomawianie czy nawet przemoc fizyczna. Dotyczy to w sprawach rozwodowych nie tylko, wbrew obiegowej opinii, działań teściów, ale też bardzo często działań dzieci z poprzednich związków, a nawet rodzeństwa współmałżonka. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Sąd Najwyższy uznał, iż rozkład małżeństwa spowodowany tą przyczyną może mieć charakter zawiniony lub niezawiniony przez współmałżonka, w zależności od tego, czy swoim zachowaniem przyczynił się do takiego niewłaściwego zachowania rodziny, np. gdy moralnie zaniedbywał swoje dzieci z pierwszego małżeństwa, co powodowało konflikt rodzinny (tak Sąd Najwyższy w orzeczeniu z dnia 3 maja 1955 roku, II CR 1221/54). </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Przy okazji warto zwrócić uwagę także na inny aspekt tego zjawiska, a mianowicie, czy nasi rodzice są dobrymi świadkami w sprawie o rozwód. Na pewno czasem nie mamy innego wyboru – gdy babcia opiekuje się na co dzień dziećmi, wiadomo co do zasady, że powinna zeznawać jako świadek w zakresie sytuacji rodzinno – opiekuńczej małoletnich dzieci stron. Natomiast dziadkowe z reguły wypadają mało wiarygodnie w oczach sądu, gdy zeznają w zakresie przyczyn rozkładu pożycia między małżonkami.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
W sprawach indywidualnych prosimy o kontakt telefoniczny z <a href="http://www.zdanowiczlegal.pl/">Kancelarią </a>(+ 22 525 84 44) lub mailowy: office@zdanowiczlegal.pl</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Aleksandra Dalecka</div>
<div style="text-align: justify;">
adwokat</div>
<div style="text-align: justify;">
<a href="http://www.zdanowiczlegal.pl/">Kancelaria Zdanowicz i Wspólnicy</a></div>
<div style="text-align: justify;">
Kontakt: blog@zdanowiczlegal.pl </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
Kancelaria Zdanowicz i Wspólnicyhttp://www.blogger.com/profile/06938824501841891059noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-6660876402171880822.post-28158974209474694412019-03-19T09:20:00.003+01:002019-03-19T09:20:44.546+01:00Czy sąd w postępowaniu o rozwód orzeknie w sprawie wspólnych środków na koncie?<div style="text-align: justify;">
W sprawie o rozwód sąd może dokonać podziału majątku wspólnego, w tym również środków finansowych zgromadzonych przez małżonków w banku, ale tylko wtedy, gdy złożony został taki wniosek przez co najmniej jednego z małżonków, a przeprowadzenie podziału majątku nie spowoduje nadmiernej zwłoki w postępowaniu (art. 58 § 3 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego). W praktyce sądy rozwodowe rzadko dokonują takiego podziału, chyba że jest zgoda współmałżonków co do składu majątku wspólnego oraz sposobu jego podziału.</div>
<br /><div style="text-align: center;">
<a href="https://1.bp.blogspot.com/-dyt4U1lFj-c/XJCmBztF-4I/AAAAAAAAAIQ/FOvwLX9whYUG_8W2OxWQ6JegWtS0ijznwCLcBGAs/s1600/rachunki.jpg"><img border="0" src="https://1.bp.blogspot.com/-dyt4U1lFj-c/XJCmBztF-4I/AAAAAAAAAIQ/FOvwLX9whYUG_8W2OxWQ6JegWtS0ijznwCLcBGAs/s400/rachunki.jpg" /></a></div>
<br /><div style="text-align: justify;">
Warto nadmienić, że sąd rozwodowy, o ile w ogóle zajmować się będzie podziałem majątku, to dotyczyć to będzie wyłącznie majątku wspólnego. Przedmiotem podziału będą zatem wspólne środki finansowe zgromadzone w banku, o ile małżonkowie pozostają we wspólności majątkowej i o ile środki te stanowią majątek wspólny. Należy przede wszystkim pamiętać, iż zgodnie z art. 31 ust. 2 pkt. 1 i 2) Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego do majątku wspólnego należą: pobrane wynagrodzenie za pracę i dochody z innej działalności zarobkowej małżonków, a także dochody z majątku wspólnego, jak również z majątku osobistego każdego z małżonków. Sprawy związane z rozliczeniem w ramach podziału środków zgromadzonych na rachunku bankowym bywają trudne i nieraz warto skonsultować się w tym zakresie z adwokatem lub radcą prawnym. </div>
<br /><div style="text-align: justify;">
Dopuszczalny jest częściowy dział majątku wspólnego (art. 46 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego w zw. z art. 1038 Kodeksu cywilnego), zatem teoretycznie sąd rozwodowy mógłby dokonać podziału samych środków na rachunku bankowym, w praktyce jednak taki podział najczęściej dotyczy głównego składnika majątku stron, jakim jest dom czy mieszkanie. </div>
<br /><div style="text-align: justify;">
Zachęcamy do kontaktu z <a href="http://www.zdanowiczlegal.pl/">Kancelarią Zdanowicz i Wspólnicy</a> w celu uzyskania pomocy prawnej również w zakresie podziału majątku wspólnego przy rozwodzie. </div>
<br />Aleksandra Dalecka <br />adwokat<br /><a href="http://www.zdanowiczlegal.pl/">Kancelaria Zdanowicz i Wspólnicy</a><br />Kontakt: blog@zdanowiczlegal.pl <br /><br /> Kancelaria Zdanowicz i Wspólnicyhttp://www.blogger.com/profile/06938824501841891059noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-6660876402171880822.post-30090853355509855462019-02-21T12:56:00.002+01:002019-02-21T12:56:44.855+01:00Po co się orzeka w sprawie o rozwód o osobie winnej rozkładu pożycia?<div style="text-align: justify;">
Orzekanie o osobie winnej rozkładu pożycia w sprawie o rozwód jest zasadą w postępowaniu rozwodowym. Tylko wtedy, gdy zgodnie żądają tego oboje małżonkowie, sąd zaniecha orzekania w rozwodzie o winie (art. 57 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego). Obecnie ok. 3/4 postępowań rozwodowych w Polsce odbywa się bez orzekania o winie. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://4.bp.blogspot.com/-Y_7ciq2UgeA/XG6Ryp07XRI/AAAAAAAAAIE/3Jf6NEwB5qIkvqxGqzX6uKT9xFq1DRppACLcBGAs/s1600/wina.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="530" data-original-width="800" height="265" src="https://4.bp.blogspot.com/-Y_7ciq2UgeA/XG6Ryp07XRI/AAAAAAAAAIE/3Jf6NEwB5qIkvqxGqzX6uKT9xFq1DRppACLcBGAs/s400/wina.jpg" width="400" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Orzekanie o winie w postępowaniu rozwodowym ma w pierwszej kolejności zadośćuczynić poczuciu sprawiedliwości. Częstokroć rozwodzącym się małżonkom zależy na orzeczeniu o winie dla własnej satysfakcji, czy w celu okazania orzeczenia osobom trzecim, zwykle rodzinie. Niestety proces o rozwód z orzekaniem o winie nie jest postępowaniem krótkim, ze względu na konieczność przeprowadzenia wielu dowodów, w tym z reguły przesłuchiwania świadków. Proces taki może być też niezwykle bolesny dla obu stron, gdyż w sądzie ujawniane są bardzo intymne szczegóły ich pożycia. Dlatego nierzadko zdarza się, że strony, który początkowo były zdeterminowane by otrzymać rozwód z orzeczeniem winy współmałżonka, po kolejnych rozprawach decydują się na przekształcenie pozwu i rozwód za porozumieniem stron - bez orzekania o winie.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Orzekanie o winie potrzebne jest w istocie, gdy jedna ze stron żąda alimentów do rozwodzącego się małżonka na siebie. Zakres i zasadność tych alimentów zależy bowiem również od ustalenia winy w rozkładzie pożycia, o czym szerzej traktuje art. 60 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego. Mianowicie, małżonek rozwiedziony, który nie został uznany za wyłącznie winnego rozkładu pożycia i który znajduje się w niedostatku, może żądać od drugiego małżonka rozwiedzionego dostarczania środków utrzymania w zakresie odpowiadającym usprawiedliwionym potrzebom uprawnionego oraz możliwościom zarobkowym i majątkowym zobowiązanego. Jeżeli jeden z małżonków został uznany za wyłącznie winnego rozkładu pożycia, a rozwód pociąga za sobą istotne pogorszenie sytuacji materialnej małżonka niewinnego, sąd na żądanie małżonka niewinnego może orzec, że małżonek wyłącznie winny obowiązany jest przyczyniać się w odpowiednim zakresie do zaspokajania usprawiedliwionych potrzeb małżonka niewinnego, chociażby ten nie znajdował się w niedostatku. Obowiązek dostarczania środków utrzymania małżonkowi rozwiedzionemu wygasa w razie zawarcia przez tego małżonka nowego małżeństwa. Jednakże gdy zobowiązanym jest małżonek rozwiedziony, który nie został uznany za winnego rozkładu pożycia, obowiązek ten wygasa także z upływem pięciu lat od orzeczenia rozwodu, chyba że ze względu na wyjątkowe okoliczności sąd, na żądanie uprawnionego, przedłuży wymieniony termin pięcioletni.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Należy podkreślić, że orzeczenie o winie nie ma przełożenia na obowiązek alimentacyjny względem dzieci, który istnieje, niezależnie od tego, czy dany rodzic został uznany za winnego rozkładu pożycia. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Orzekanie o winie jest również konieczne, gdy współmałżonek nie zgadza się na rozwód. Zgodnie bowiem z art. 56 § 3 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego rozwód nie jest dopuszczalny, jeżeli żąda go małżonek wyłącznie winny rozkładu pożycia, chyba że drugi małżonek wyrazi zgodę na rozwód albo że odmowa jego zgody na rozwód jest w danych okolicznościach sprzeczna z zasadami współżycia społecznego.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
W sprawach indywidualnych istnieje możliwość kontaktu z Kancelarią pod nr 48 22 525 84 44 lub na adres e-mail: office@zdanowiczlegal.pl</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Aleksandra Dalecka</div>
<div style="text-align: justify;">
adwokat</div>
<div style="text-align: justify;">
<a href="http://www.zdanowiczlegal.pl/">Kancelaria Zdanowicz i Wspólnicy</a></div>
<div style="text-align: justify;">
Kontakt: blog@zdanowiczlegal.pl</div>
Kancelaria Zdanowicz i Wspólnicyhttp://www.blogger.com/profile/06938824501841891059noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-6660876402171880822.post-37149320532691958042019-02-14T09:26:00.002+01:002019-02-14T09:26:46.867+01:00Alimenty w trakcie rozwodu<div style="text-align: justify;">
Zgodnie z art. 445 § 1 Kodeksu postępowania cywilnego w czasie prowadzenia postępowania rozwodowego pomiędzy małżonkami nie może toczyć się odrębna sprawa o alimenty oraz o koszty utrzymania rodziny. Przepis ten jednak nie wyklucza możliwości dochodzenia tych świadczeń w postępowaniu rozwodowym. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://2.bp.blogspot.com/-1s0Ftkwbkd8/XGUmMULkBaI/AAAAAAAAAHw/qhxo5eSyMqYN11pQn8ovWCjp53XQCYYbgCLcBGAs/s1600/alimenty.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="534" data-original-width="800" height="266" src="https://2.bp.blogspot.com/-1s0Ftkwbkd8/XGUmMULkBaI/AAAAAAAAAHw/qhxo5eSyMqYN11pQn8ovWCjp53XQCYYbgCLcBGAs/s400/alimenty.jpg" width="400" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Nie trzeba jednak czekać aż na wyrok, by druga strona zaczęła płacić alimenty. Każda ze stron może wystąpić w trakcie postępowania rozwodowego o ustanowienie na jej rzecz zabezpieczenia kosztów utrzymania rodziny na czas trwania procesu. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Podstawą żądania ustanowienia zabezpieczenia na czas trwania procesu rozwodowego jest art. 27 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego oraz przepisy Kodeksu postępowania cywilnego z zakresu postępowania zabezpieczającego. Wniosek taki może być przez małżonka złożony w odrębnym piśmie lub pozwie czy odpowiedzi na pozew. Żądający zabezpieczenia jest zobowiązany do uprawdopodobnienia swojego wniosku. Do wniosku zatem należy załączyć dokumenty potwierdzające sytuację finansową, ew. zdrowotną, jak również wykazać wysokość miesięcznych wydatków. Przede wszystkim warto przygotować podpisaną tabelkę z zestawieniem miesięcznym kosztów. W takim zestawieniu, wyliczając koszty utrzymania dziecka, można umieścić nie tylko koszty bezpośrednio związane z dzieckiem (np. edukacja, zdrowie), ale też ogólne koszty utrzymania całej rodziny np. czynsz z tytułu wynajmowanego mieszkania. Na poparcie swoich żądań można złożyć: paragony, faktury, zaświadczenia lekarskie, zaświadczenia od pracodawcy lub z urzędu pracy. Ponadto, o ile posiadamy taką wiedzę, warto we wniosku wskazać pozycję finansową i osobistą małżonka, celem potwierdzenia jego możliwości pokrywania kosztów utrzymania rodziny. Sąd zażąda od obu stron PIT-ów za ostatni rok. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Wniosek o udzielenie zabezpieczenia składa się do sądu rozwodowego. Wniosek taki nie podlega opłacie, nawet jeżeli jest składany jako odrębne pismo. Sąd powinien rozpoznać taki wniosek bez zbędnej zwłoki. Sąd wyda postanowienie w przedmiocie zabezpieczenia, które każda ze stron może zaskarżyć. Postanowienie o zabezpieczeniu kosztów utrzymania rodziny jest jednak natychmiast wykonalne, o ile nie zostanie złożony skuteczny wniosek o wstrzymanie jego wykonalności w zażaleniu zobowiązanego. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Paulina Adamczyk </div>
<div style="text-align: justify;">
adwokat</div>
<div style="text-align: justify;">
<a href="http://www.zdanowiczlegal.pl/">Kancelaria Zdanowicz i Wspólnicy</a></div>
<div style="text-align: justify;">
Kontakt: blog@zdanowiczlegal.pl</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
Kancelaria Zdanowicz i Wspólnicyhttp://www.blogger.com/profile/06938824501841891059noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6660876402171880822.post-34959430978319506352019-02-04T10:32:00.002+01:002019-02-04T10:32:44.467+01:00Kiedy sąd może odmówić udzielenia rozwodu?<div style="text-align: justify;">
Zgodnie z art. 56 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego sąd orzeknie rozwód na żądanie któregokolwiek z małżonków, jeśli między małżonkami nastąpił zupełny i trwały rozkład pożycia. Orzecznictwo przyjęło, że na pożycie małżeńskie składają się trzy więzi - uczuciowa, fizyczna i gospodarcza. Rozkład pożycia ma zatem polegać na zaniku tych więzi, przy czym uważa się, że jeśli czasowo zanikła więź gospodarcza (z przyczyn takich jak np. wyjazd małżonka zagranicę) lub fizyczna (np. pożycie ustało ze względu na chorobę któregoś z małżonków lub w starszym wieku), rozkład pożycia nie nastąpił. Jeśli zaś między małżonkami pozostała sama więź gospodarcza przy braku więzi uczuciowej i fizycznej, rozwód może być dopuszczalny.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://4.bp.blogspot.com/-lBkLbynIdw8/XFgGlNsk5dI/AAAAAAAAAHk/KVRs4D4T8rECPsTDGohBXds-VpD-xNudgCLcBGAs/s1600/k%25C5%2582%25C3%25B3tnia.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="534" data-original-width="800" height="266" src="https://4.bp.blogspot.com/-lBkLbynIdw8/XFgGlNsk5dI/AAAAAAAAAHk/KVRs4D4T8rECPsTDGohBXds-VpD-xNudgCLcBGAs/s400/k%25C5%2582%25C3%25B3tnia.jpg" width="400" /></a></div>
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Jeśli między małżonkami istnieje niewymuszone pożycie seksualne, sąd nie udzieli rozwodu. W każdej sprawie o rozwód, nawet na zgodne żądanie małżonków i bez ustalania winy, sąd zada pytanie czy i kiedy ustało pożycie fizyczne między małżonkami. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Nawet jeśli rozkład pożycia jest zupełny, sąd zobowiązany jest jeszcze zbadać, czy ma on charakter trwały, czyli czy w świetle doświadczenia życiowego nie jest możliwy powrót małżonków do siebie, gdyż wówczas nie powinien udzielić rozwodu.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Należy pamiętać, iż zgodnie z art. 56 § 2 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, mimo zupełnego i trwałego rozkładu pożycia rozwód nie jest dopuszczalny, jeżeli wskutek niego miałoby ucierpieć dobro wspólnych małoletnich dzieci małżonków albo jeżeli z innych względów orzeczenie rozwodu byłoby sprzeczne z zasadami współżycia społecznego. Należy zwrócić uwagę, iż pierwsza z negatywnych przesłanek rozwodowych dotyczy tylko wspólnych dzieci rozwodzących się stron (a więc nie pasierba czy pasierbicy, nawet, gdy opiekuje się nimi rozwodzące się małżeństwo) i tylko dzieci małoletnich. Druga przesłanka ma charakter ocenny – przykładowo sąd może odmówić rozwodu, gdy jedna ze stron jest ciężko chora i wymaga opieki</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Zgodnie z art. 56 § 3 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego rozwód nie jest również dopuszczalny, jeżeli żąda go małżonek wyłącznie winny rozkładu pożycia, chyba że drugi małżonek wyrazi zgodę na rozwód albo że odmowa jego zgody na rozwód jest w danych okolicznościach sprzeczna z zasadami współżycia społecznego. Jeśli więc małżonek nie zgadza się na rozwód, musi udowodnić wyłączną winę w rozkładzie pożycia po stronie małżonka żądającego rozwodu. Sąd jednak bada też element zasad współżycia społecznego przy odmowie zgody na rozwód i może orzec rozwód mimo braku takiej zgody, np. gdy małżonek, nawet wyłącznie winny rozkładu pożycia, ma już dziecko z nowym partnerem. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Aleksandra Dalecka</div>
<div style="text-align: justify;">
adwokat</div>
<div style="text-align: justify;">
<a href="http://www.zdanowiczlegal.pl/">Kancelaria Zdanowicz i Wspólnicy</a></div>
<div style="text-align: justify;">
Kontakt: blog@zdanowiczlegal.pl </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
Kancelaria Zdanowicz i Wspólnicyhttp://www.blogger.com/profile/06938824501841891059noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-6660876402171880822.post-66228457310736668322019-01-23T09:34:00.002+01:002019-01-23T09:34:29.011+01:00Kogo spłacę a jakie wierzytelności sąd umorzy w upadłości konsumenckiej?<div style="text-align: justify;">
Dłużnik, składając wniosek o ogłoszenie upadłości konsumenckiej, zadaje sobie pytanie, ile ze swoich długów będzie musiał spłacić, a jaką część zadłużenia sąd mu umorzy. Oddłużenie jest zawsze najistotniejszym powodem dla składania wniosku o ogłoszenie upadłości konsumenckiej. Kiedy dłużnik pozna odpowiedź na to pytanie? (o innych kwestiach związanych z upadłością konsumencką poczytasz <a href="http://kancelaria-zdanowiczlegal.blogspot.com/search/label/Upad%C5%82o%C5%9B%C4%87">klikając tu)</a>.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://3.bp.blogspot.com/-PbePV5hOyXI/XEglm6c-k6I/AAAAAAAAAHQ/MzJVN70oH_kootFBxRGy0cLnKpoLB5GkgCLcBGAs/s1600/plan%2Bsp%25C5%2582aty.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="533" data-original-width="800" height="266" src="https://3.bp.blogspot.com/-PbePV5hOyXI/XEglm6c-k6I/AAAAAAAAAHQ/MzJVN70oH_kootFBxRGy0cLnKpoLB5GkgCLcBGAs/s400/plan%2Bsp%25C5%2582aty.jpg" width="400" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Ustalenie planu spłaty wierzycieli jest kolejnym etapem w ramach postępowania upadłościowego konsumenta. Co do zasady, warunkiem ustalenia planu spłaty jest zakończenie likwidacji majątku upadłego, co oznacza sporządzenie ostatecznego planu podziału funduszów masy upadłości. Plan podziału sporządza syndyk. Dopiero po jego prawomocnym rozstrzygnięciu plan jest zatwierdzany przez sędziego-komisarza, a następnie realizowany przez syndyka. W związku z tym, że procedura powyższa może okazać się długotrwała i nieść za sobą zmiany w planie podziału co do wielkości kwot przeznaczonych dla poszczególnych wierzycieli, plan spłat wierzycieli może być przygotowany nie wcześniej niż po prawomocnym sporządzeniu ostatecznego planu podziału składników masy upadłości. Właśnie wraz z uprawomocnieniem się planu podziału wiadomo w jakim stopniu możliwe jest zaspokojenie wierzycieli. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Sąd w drodze postanowienia ustala plan spłaty wierzycieli działając z urzędu. W planie spłat sąd wskazuje w jakim zakresie i w jakim czasie, jednak nie dłuższym niż 36 miesięcy, upadły ma obowiązek spłacać zobowiązania, które zostały w toku postępowania upadłościowego uznane na sporządzonej liście wierzytelności a niewykonane w jego toku oraz jaka część zobowiązań upadłego, które powstały przed dniem ogłoszenia upadłości zostanie umorzona po wykonaniu planu spłaty wierzycieli. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Zatem plan spłaty wierzycieli wyznacza się po wykonaniu ostatecznego planu oddziału bądź po zatwierdzeniu listy wierzytelności, gdy z uwagi na brak majątku plan podziału nie zostanie sporządzony. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Ustalając plan spłaty wierzycieli sąd upadłościowy bierze pod uwagę: </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
1. możliwości zarobkowe upadłego; </div>
<div style="text-align: justify;">
2. konieczność utrzymania upadłego; </div>
<div style="text-align: justify;">
3. konieczność utrzymania osób pozostających na utrzymaniu upadłego; </div>
<div style="text-align: justify;">
4. potrzeby mieszkaniowe upadłego i osób pozostających na utrzymaniu upadłego; </div>
<div style="text-align: justify;">
5. wysokość niezaspokojonych wierzytelności; </div>
<div style="text-align: justify;">
6. realność zaspokojenia wierzytelności w przyszłości. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Ustalając plan spłaty wierzycieli sąd powinien działać zgodnie z zasadą równego traktowania wierzycieli. Postanowienie o ustaleniu planu spłaty wierzycieli zostaje doręczone wierzycielom. Na postanowienie sądu upadłościowego co do planu spłaty przysługuje zażalenie zarówno upadłemu jak i każdemu wierzycielowi. Po uprawomocnieniu się postanowienia w przedmiocie ustalenia planu spłaty wierzycieli następuje zakończenie postępowania upadłościowego, w związku z czym jego wykonanie odbywa się poza postępowaniem. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Podkreślić należy, iż plan spłaty wskazuje nowe terminy w jakich ma dojść do spłaty istniejących zobowiązań, które objęte zostały planem spłaty. Wcześniejsze terminy zapłaty wynikające z czynności prawnych nie są wiążące. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>KATEGORIE NALEŻNOŚCI OBJĘTYCH PLANEM SPŁATY </b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Plan spłaty obejmuje trzy kategorie należności, bez rozróżnienia na należności publicznoprawne oraz prywatnoprawne. Są to: </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
1. wierzytelności, które zostały ujęte na liście wierzytelności w postępowaniu upadłościowym, które nie zostały zaspokojone toku prowadzonego postępowania w związku ze sporządzonym planem podziału; </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
2. wierzytelności, które powstały po ogłoszeniu upadłości osoby fizycznej i nie zostały zaspokojone w toku prowadzonego postępowania upadłościowego. Istotna jest okoliczność, że wierzytelności te podlegają zaspokojeniu w ich pełnej wysokości; </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
3. należności z tytułu kosztów postępowania upadłościowego, które tymczasowo pokryte zostały przez Skarb Państwa. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Istotne jest, że sąd upadłościowy wydając postanowienie nie musi być zgodny z wolą upadłego czy jego wierzycieli, ponieważ nie jest to umowa czy porozumienie pomiędzy upadłym a wierzycielami, a z przepisów ustawy wynika wprost, iż sąd nie jest związany stanowiskiem upadłego co do treści postanowień planu spłaty. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Ustalenie planu spłaty wierzycieli nie narusza praw wierzyciela wobec poręczyciela upadłego oraz współdłużnika upadłego ani praw wynikających z hipoteki, zastawu, zastawu rejestrowego, zastawu skarbowego oraz hipoteki morskiej, jeśli były one ustanowione na mieniu osoby trzeciej. Ustalenie planu spłaty wierzycieli i umorzenie zobowiązań upadłego jest skuteczne również w stosunkach pomiędzy upadłym, a poręczycielem, gwarantem i współdłużnikiem upadłego. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>UMORZENIE WIERZYTELNOŚCI </b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Wraz z wykonaniem przez upadłego spłat określonych przez sąd w planie spłaty wierzycieli, sąd następnie wydaje postanowienie o stwierdzeniu wykonania planu spłaty wierzycieli i umorzeniu zobowiązań upadłego, które powstały przed dniem ogłoszenia upadłości a zostały niewykonane w wyniku wykonania planu spłaty wierzycieli. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
W drodze powyższego postanowienia nie mogą zostać umorzone wierzytelności z tytułu alimentów, rent jako odszkodowania za wywołanie choroby, niezdolności do pracy, kalectwa lub śmierci, orzeczonych przez sąd kar grzywny, obowiązku naprawienia szkody oraz zadośćuczynienia za doznaną krzywdę, nawiązki lub świadczenia pieniężnego orzeczonych przez sąd jako środek karny lub środek związany z poddaniem sprawcy próbie, jak również z tytułu naprawienia szkody wynikającej z przestępstwa lub wykroczenia stwierdzonego prawomocnym orzeczeniem oraz zobowiązań, których upadły umyślnie nie ujawnił, jeżeli wierzyciel nie brał udziału w postępowaniu. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Po wydaniu postanowienie o stwierdzeniu wykonania planu spłaty wierzycieli i umorzenia zobowiązań upadłego nie jest możliwe wszczęcie postępowania egzekucyjnego wobec upadłego co do wierzytelności, która powstała przed dniem ustalenia planu spłaty wierzycieli z wyjątkiem wierzytelności przedstawionych powyżej, które nie ulegają umorzeniu. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Wskazać należy, iż ustawodawca określił jeszcze jedną drogę, w ramach której dochodzi do umorzenia wierzytelności w związku z upadłością konsumencką. Sąd umorzy zobowiązania upadłego bez ustalenia planu spłaty wierzycieli, jeśli ustali, że sytuacja osobista upadłego wskazuje w oczywisty sposób, że nie byłby on zdolny do dokonania jakichkolwiek spłat w ramach planu spłaty wierzycieli. Jednakże w ten sposób nie mogą być umorzone kategorie wierzytelności wskazane powyżej. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div>
Anna Dudkiewicz </div>
<div style="text-align: justify;">
prawnik</div>
<div style="text-align: justify;">
<a href="http://www.zdanowiczlegal.pl/">Kancelaria Zdanowicz i Wspólnicy</a></div>
<div style="text-align: justify;">
Kontakt: blog@zdanowiczlegal.pl </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Zachęcamy do kontaktu z <a href="http://www.zdanowiczlegal.pl/">Kancelarią Zdanowicz i Wspólnicy</a> (e-mail: <a href="mailto:office@zdanowiczlegal.pl">office@zdanowiczlegal.pl</a> lub + 22 525 84 44), jeśli rozważacie Państwo swoje oddłużenie lub napotkaliście problemy w trakcie postępowania upadłościowego. Negocjujemy również indywidualne rozwiązania z wierzycielami.</div>
Kancelaria Zdanowicz i Wspólnicyhttp://www.blogger.com/profile/06938824501841891059noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6660876402171880822.post-88195138810456819762019-01-11T10:00:00.002+01:002019-01-11T10:00:43.436+01:00Co się stanie, gdy nie zrealizuję planu spłaty w upadłości konsumenckiej? <div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
W poprzednich postach na blogu Kancelarii Zdanowicz i Wspólnicy (<a href="http://kancelaria-zdanowiczlegal.blogspot.com/search/label/Upad%C5%82o%C5%9B%C4%87">kliknij tu</a>), pisaliśmy jakie są zalety i możliwości oddłużenia w postępowaniu o ogłoszenie upadłości konsumenckiej, kto może o nią wnioskować oraz czy ryzykujemy spieniężeniem naszego majątku przez sąd, jeśli złożymy taki wniosek. Dziś przyjrzymy się sytuacji, w której sąd ogłosił już upadłość konsumencką i nałożył na nas obowiązek spłaty wierzycieli w ramach tzw. planu spłaty. Zawsze może się tak zdarzyć, że z różnych przyczyn go nie zrealizujemy. Co się wówczas stanie? <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://4.bp.blogspot.com/-63RHmvW8TqY/XDhbJYSZztI/AAAAAAAAAHE/u131T1unUqMas2ptjh5AsQoR6DWWZ-ImACLcBGAs/s1600/coins.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1067" data-original-width="1600" height="266" src="https://4.bp.blogspot.com/-63RHmvW8TqY/XDhbJYSZztI/AAAAAAAAAHE/u131T1unUqMas2ptjh5AsQoR6DWWZ-ImACLcBGAs/s400/coins.jpg" width="400" /></a></div>
</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
W czasie wykonywania planu spłaty upadły nie może dokonywać czynności, które mogą zmniejszyć jego majątek lub ograniczyć możliwości realizacji tego planu. Za zgodą sądu możliwe jest dokonanie danej czynności ingerującej w stan majątkowy przez upadłego, o ile przemawiają za tym uzasadnione względy np. natury życiowej lub zdrowotnej. Upadły posiada obowiązek corocznego składania sprawozdania z realizacji planu spłaty do sądu. Sprawozdanie składa się do końca kwietnia za poprzedni rok. W sprawozdaniu wskazuje osiągnięte przychody, spłacone zadłużenie oraz nabyte składniki majątkowe, do sprawozdania upadły powinien dołączyć również kopię zeznania podatkowego za poprzedni rok. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Co zrobić gdy nie możemy się wywiązać z harmonogramu spłat? Plan spłaty może podlegać zmianie w toku jego realizacji. Sąd dokonuje zmiany planu na wniosek upadłego po wysłuchaniu wierzycieli, o ile upadły nie może wywiązać się z ustalonego harmonogramu. W takiej sytuacji sąd może przedłużyć okres spłaty na okres nie dłuższy niż 18 miesięcy. W przypadku natomiast gdy brak możliwości spłaty przez upadłego ma charakter trwały np. choroba lub sytuacja osobista, co jest niezawinione i niezależne od upadłego, sąd na wniosek upadłego, po wysłuchaniu wierzycieli, może uchylić plan spłaty wierzycieli i umorzyć niewykonane zobowiązania upadłego. W zakresie zmiany planu spłaty na postanowienie sądu I instancji przysługuje zażalenie, a na postanowienie sądu II instancji skarga kasacyjna. Plan spłaty może ulec zmianie również wówczas, gdy w trakcie jego realizacji ulegnie poprawie sytuacja upadłego z innej przyczyny niż zwiększenie się wynagrodzenia za pracę lub dochodów uzyskiwanych z osobiście wykonywanej przez upadłego działalności zarobkowej, np. gdy upadły otrzymał spadek lub darowiznę. W takim przypadku z wnioskiem o zmianę planu spłaty może wystąpić każdy z wierzycieli lub upadły, przed wydaniem postanowienia sąd wysłuchuje wierzycieli i upadłego. Na postanowienie wydane w tym trybie służy zażalenie. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Co istotne, w przypadku, gdy upadły nie zachowuje się zgodnie z dobrymi obyczajami, czego skutkiem jest również brak realizacji planu spłaty, sąd może uchylić wskazany plan, przy czym zobowiązania upadłego wobec wierzycieli nie ulegną umorzeniu. Wskazany tryb jest swoistą sankcją za nieprawidłowe zachowanie upadłego w trakcie realizacji planu spłaty, zachodzi wówczas, gdy nie ma podstaw do zmiany planu oraz do uchylenia planu i umorzenia zobowiązań z uwagi na sytuację upadłego od niego niezawinioną i niezależną. W takim przypadku sąd orzeka z urzędu lub na wniosek wierzyciela, po wysłuchaniu wierzyciela i upadłego. Podstawami dla zastosowania wskazanego trybu są: brak złożenia sprawozdania z realizacji planu spłat, zatajenie w sprawozdaniu osiągniętych przychodów lub nabytego majątku, dokonanie czynności wobec majątku bez zgody sądu, ukrywanie majątku lub prawomocne uznanie czynności upadłego za dokonaną z pokrzywdzeniem wierzycieli. Wskazany katalog ma charakter zamknięty, przy czym należy podkreślić, że sankcja dla upadłego za nieprawidłowe działania w zakresie realizacji planu spłat jest dotkliwa, bowiem zniweczeniu podlegają skutki upadłości, tj. realizacja spłat w ramach planu i częściowa redukcja zadłużenia. Sąd ma zasadniczo podstawy do braku uchylenia planu spłat w sytuacji zaistnienia powyższych podstaw, jednak tylko wówczas, o ile uchybienie nie jest znaczne lub dalsze wykonywanie planu spłaty wierzycieli jest uzasadnione względami słuszności lub względami humanitarnym – związanymi z postawą i sytuacją upadłego np. wyrażoną skruchą, naprawieniem uchybienia, przedstawieniem dowodów na niezawiniony charakter danego uchybienia. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Paulina Adamczyk – Kowalska </div>
<div style="text-align: justify;">
adwokat </div>
<div style="text-align: justify;">
<a href="http://www.zdanowiczlegal.pl/">Kancelaria Zdanowicz i Wspólnicy </a></div>
<div style="text-align: justify;">
Kontakt: <a href="mailto:blog@zdanowiczlegal.pl">blog@zdanowiczlegal.pl</a></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Zachęcamy do kontaktu z <a href="http://www.zdanowiczlegal.pl/">Kancelarią Zdanowicz i Wspólnicy</a> (e-mail: <a href="mailto:office@zdanowiczlegal.pl">office@zdanowiczlegal.pl</a> lub + 22 525 84 44), jeśli rozważacie Państwo swoje oddłużenie lub napotkaliście problemy w trakcie postępowania upadłościowego. Negocjujemy również indywidualne rozwiązania z wierzycielami.</div>
Kancelaria Zdanowicz i Wspólnicyhttp://www.blogger.com/profile/06938824501841891059noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6660876402171880822.post-69455660935955361632018-12-28T15:46:00.005+01:002018-12-28T15:46:58.216+01:00Czy składając wniosek o ogłoszenie upadłości konsumenckiej ryzykuję, że sąd sprzeda mój majątek?<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Zawnioskowanie o upadłość konsumencką daje możliwość oddłużenia się, jednak rodzi ryzyko spieniężenia majątku dłużnika na zaspokojenie wierzycieli. Zasadą jest, że majątek upadłego konsumenta będzie podlegał sprzedaży, z wyłączeniem tych składników, które na mocy przepisów szczególnych zostały z niej wykluczone. </div>
<div style="text-align: center;">
<br /><br /><a href="https://3.bp.blogspot.com/-3cK2raASN4Y/XCY1Y9NIGkI/AAAAAAAAAG4/kQuZv8l68Y4ekCI568Jnri5fEZTROAp3gCLcBGAs/s1600/assets.jpg"><img border="0" src="https://3.bp.blogspot.com/-3cK2raASN4Y/XCY1Y9NIGkI/AAAAAAAAAG4/kQuZv8l68Y4ekCI568Jnri5fEZTROAp3gCLcBGAs/s400/assets.jpg" /></a><br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br />Po ogłoszeniu upadłości konsumenckiej, sąd wyznacza syndyka, który przejmuje zarządzanie majątkiem upadłego. Będzie miał za zadanie sporządzenie spisu inwentarza i w dalszej kolejności dokonanie sprzedaży nieruchomości i ruchomości upadłego. Co istotne, w przypadku ruchomości możliwe jest udzielenie przez syndyka stosownego pełnomocnictwa upadłemu konsumentowi, tak aby sam konsument mógł dokonywać sprzedaży swoich ruchomości, dążąc do uzyskania jak najwyższej ceny, celem zaspokojenia wierzycieli. Odnośnie nieruchomości, sprzedaż należy do syndyka. Jeśli w skład masy upadłości wchodzi lokal mieszkalny albo dom jednorodzinny, w którym zamieszkuje upadły, nie mając jednocześnie innego miejsca do zamieszkania, wtedy z sumy uzyskanej z jego sprzedaży wydziela się upadłemu kwotę odpowiadającą przeciętnemu czynszowi najmu lokalu mieszkalnego w tej samej lub sąsiedniej miejscowości, za okres od 12 miesięcy do 24 miesięcy. Kwotę tę określa sąd, mając na uwadze potrzeby mieszkaniowe upadłego i liczbę osób pozostających na jego utrzymaniu, zdolności zarobkowe upadłego, sumę uzyskaną ze sprzedaży lokalu. Sąd weźmie też pod uwagę opinię syndyka.<br /><br />Warto pamiętać, że jest też możliwość uniknięcia likwidacji majątku, o ile upadły konsument za zgodą sądu dojdzie do porozumienia z wierzycielami i uzgodni z nimi plan spłaty zadłużenia, bez konieczności sprzedaży składników majątkowych. <br /><br />Aby ustalić jakie ryzyka są związane ze złożeniem wniosku o oddłużenie w ramach upadłości konsumenckiej danej osoby, zapraszamy do kontaktu z Kancelarią Zdanowicz i Wspólnicy.<br /><br />Gabriela Waraszkiewicz <br />adwokat<br /><a href="http://www.zdanowiczlegal.pl/">Kancelaria Zdanowicz i Wspólnicy</a><br />Kontakt: <a href="mailto:blog@zdanowiczlegal.pl">blog@zdanowiczlegal.pl</a> <br /><br /><br /></div>
Kancelaria Zdanowicz i Wspólnicyhttp://www.blogger.com/profile/06938824501841891059noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6660876402171880822.post-83957839075575776112018-12-14T10:26:00.001+01:002018-12-14T10:27:49.701+01:00Upadłość konsumencka członków zarządów i rad nadzorczych<div style="text-align: justify;">
Wniosek o ogłoszenie upadłości konsumenckiej może złożyć osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej / niebędąca przedsiębiorcą. Co do zasady więc członkowie rady nadzorczej oraz członkowie zarządu w spółkach kapitałowych posiadają konsumencką zdolność upadłościową pod warunkiem, że nie prowadzą dodatkowo we własnym imieniu i na własny rachunek działalności gospodarczej. Sam fakt pełnienia wskazanych funkcji nie oznacza bowiem automatycznie uzyskania statusu przedsiębiorcy. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://4.bp.blogspot.com/-ekooG8f5SDU/XBN3MoreD6I/AAAAAAAAAGs/-Kf0xWNu8swU2sw_yH4STYXp0Q7HQom9QCLcBGAs/s1600/upad2.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1067" data-original-width="1600" height="266" src="https://4.bp.blogspot.com/-ekooG8f5SDU/XBN3MoreD6I/AAAAAAAAAGs/-Kf0xWNu8swU2sw_yH4STYXp0Q7HQom9QCLcBGAs/s400/upad2.jpg" width="400" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Co do zasady upadłość konsumencka osób zasiadających w zarządzie lub radzie nadzorczej nie różni się od innych upadłości konsumenckich. Niemniej jednak, w przypadku członków zarządu, Sąd będzie dodatkowo badał, czy w okresie dziesięciu lat przed dniem złożenia wniosku dłużnik, mając taki obowiązek, wbrew przepisom ustawy nie zgłosił w terminie wniosku o ogłoszenie upadłości. Przepisy prawa upadłościowego zobowiązują bowiem członków zarządu do złożenia wniosku o ogłoszenie upadłości zarządzanej przez nich spółki w terminie 30 dni od dnia powstania stanu niewypłacalności (przed nowelizacją przepisów tj. przed datą 1 stycznia 2016 r. termin ten wynosił dwa tygodnie). Jeśli członek zarządu nie dopełnił wskazanego obowiązku, wniosek o ogłoszenie upadłości konsumenckiej wobec niego zostanie oddalony, chyba że będą się temu sprzeciwiać względy słuszności lub względy humanitarne. Przedstawione uregulowanie dotyczy również byłych członków Zarządu. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Zwracam jednak uwagę, że wśród przedstawicieli doktryny w ostatnim czasie pojawiły się kontrowersje odnośnie interpretacji przepisu regulującego ww. kwestię (tj. art. 4914 ust. 2 pkt 3 Prawa upadłościowego). Według odmiennego poglądu, odbiegającego od literalnej wykładni tego przepisu i korzystniejszego dla członków zarządów, Sąd oddali wniosek o ogłoszenie upadłości konsumenckiej tylko wówczas, gdy dłużnik nie złożył w terminie wniosku o ogłoszenie własnej upadłości. A zatem przesłanka ta miałaby dotyczyć jedynie tych dłużników, którzy kiedyś prowadzili indywidualną działalność gospodarczą. Tym samym, jeśli z wnioskiem o ogłoszenie upadłości konsumenckiej wystąpi osoba będąca członkiem zarządu, brak terminowego złożenia przez nią wniosku o ogłoszenie upadłości spółki, nie powinien stanowić przeszkody dla ogłoszenia upadłości konsumenckiej. To korzystne dla reprezentantów spółek kapitałowych stanowisko wyraża m.in. Rafał Adamus ( „Prawo upadłościowe. Komentarz” 2016 r.) i Piotr Zimmerman („Prawo upadłościowe. Prawo restrukturyzacyjne. Komentarz” 2018 r.). Trudno jednak obecnie autorytarnie stwierdzić, czy ten pogląd przyjmie się w orzecznictwie sądowym, dlatego z ostrożności członkowie zarządu sp. z o.o. lub spółki akcyjnej powinni dołożyć szczególnej staranności w tym zakresie. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Może pojawić się pytanie, czy po ogłoszeniu upadłości konsumenckiej członków organów spółek handlowych nadal możliwe będzie pełnienie dotychczasowych funkcji w organach spółek. Żaden przepis nie reguluje wprost tej kwestii. Co prawda, przepisy prawa upadłościowego przewidują wprowadzenie syndyka dla wykonywania uprawnień upadłego w spółkach, ale tylko tych uprawnień, które są związane z jego uczestnictwem w spółkach, a więc odnoszą się do sytuacji wspólników, a nie członków zarządu lub rady nadzorczej. Poza tym wskazuję na art. 55 pkt 1a) Ustawy o Krajowym Rejestrze Sądowym, zgodnie z którym osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej po ogłoszeniu jej upadłości konsumenckiej zostaje wpisana do rejestru dłużników niewypłacalnych. Niemniej jednak wpis do rejestru na tej podstawie nie jest przeszkodą dla sprawowania funkcji w organach spółek. Należy zatem przyjąć, że sprawowanie wskazanych funkcji w spółkach prawa handlowego nie zostaje wykluczone w związku z ogłoszeniem upadłości konsumenckiej.<br />
<br />
Kancelaria Zdanowicz i Wspólnicy (<a href="http://www.zdanowiczlegal.pl/">kliknij tutaj</a>) oferuje pomoc prawną przy prowadzeniu spraw z zakresu oddłużenia, w tym upadłości konsumenckiej. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Katarzyna Panas </div>
<div style="text-align: justify;">
adwokat </div>
<div style="text-align: justify;">
<a href="http://www.zdanowiczlegal.pl/">Kancelaria Zdanowicz i Wspólnicy </a></div>
<div style="text-align: justify;">
Kontakt: <a href="mailto:blog@zdanowiczlegal.pl">blog@zdanowiczlegal.pl</a></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
Kancelaria Zdanowicz i Wspólnicyhttp://www.blogger.com/profile/06938824501841891059noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6660876402171880822.post-10362860345425128742018-11-28T11:36:00.000+01:002018-11-28T11:36:05.776+01:00Kto może wnioskować o upadłość konsumencką?<div style="text-align: justify;">
Upadłość konsumencka to potoczne określenie postępowania upadłościowego wobec osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej. Nowelizacja Prawa Upadłościowego uprościła procedurę, w tym w zakresie ułatwienia dostępu do postępowania. Skutkiem tego jest wzrost ilości spraw upadłościowych w sądach, co wydłuża czas tych postępowań. </div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://3.bp.blogspot.com/-sVtKj8H2Crk/W_5vcWAE6ZI/AAAAAAAAAGg/Ewf9FHBP-egpscLhnsxjt2HQrQofKXrXQCEwYBhgL/s1600/upad.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1067" data-original-width="1600" height="266" src="https://3.bp.blogspot.com/-sVtKj8H2Crk/W_5vcWAE6ZI/AAAAAAAAAGg/Ewf9FHBP-egpscLhnsxjt2HQrQofKXrXQCEwYBhgL/s400/upad.jpg" width="400" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Zastosowanie przepisów procedury do osób fizycznych, innych niż przedsiębiorcy aktywni, powoduje, iż w obrocie funkcjonuje nazewnictwo postępowania jako upadłość konsumencka. Co istotne, wskazane postępowanie dostępne jest dla „oddłużenia” z wierzytelności nie tylko powstałych w zakresie działania osoby fizycznej jako konsumenta. Jedynym warunkiem formalnym dla wszczęcia tego trybu postępowania jest brak aktywnego statusu przedsiębiorcy. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Wniosek o ogłoszenie upadłości tzw. konsumenckiej może zgłosić przede wszystkim dłużnik, będący osobą fizyczną, którego miejscem zamieszkania i stałego pobytu jest Polska, który nie prowadzi działalności gospodarczej ani nie jest wspólnikiem spółki. Przesłanką materialną dla złożenia wniosku jest okoliczność wykazywania się dłużnika rzetelnością w dawnym postępowaniu upadłościowym. Istotne jest również aby dłużnik nie dokonał w ciągu 10 lat wstecz czynności z pokrzywdzeniem wierzycieli. Wniosek o upadłość konsumencką jest dostępny również dla byłych przedsiębiorców, członków zarządu spółek, wspólników spółek osobowych, przy czym wówczas konieczne jest wykazanie, iż w sprawach firmy lub spółki zostały we właściwym czasie złożone wnioski o upadłość. Ponadto rzeczona procedura jest w pełni dostępna i dopuszczalna również dla rolników (przy czym gospodarstwo rolne musi być jedynym źródłem zarobkowania) oraz stron umów cywilnoprawnych np. poręczycieli umów pożyczek. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Dłużnik – osoba fizyczna niebędąca aktywnym przedsiębiorcą może złożyć wniosek o upadłość konsumencką nawet wówczas gdy posiada jednego wierzyciela. Wniosek taki składany jest na formularzu, który szczegółowo zostanie opisany w kolejnych postach na <a href="http://kancelaria-zdanowiczlegal.blogspot.com/">naszym blogu</a>. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Wniosek o upadłość konsumencką może również złożyć wierzyciel w stosunku do byłych przedsiębiorców oraz byłych wspólników spółek handlowych, przy czym warunkiem jest aby od momentu zakończenia działalności gospodarczej do momentu złożenia wniosku nie upłynął dłuższy okres czasu niż rok. Termin ten liczony jest od daty wykreślenia z rejestru lub od dnia faktycznego zaprzestania prowadzenia działalności dla osób, które w rejestrze nie były ujawnione. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
W razie wątpliwości, czy możecie Państwo złożyć taki wniosek, zachęcamy do kontaktu z Kancelarią.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Paulina Adamczyk - Kowalska</div>
<div style="text-align: justify;">
adwokat</div>
<div style="text-align: justify;">
<a href="http://www.zdanowiczlegal.pl/">Kancelaria Zdanowicz i Wspólnic</a>y</div>
<div style="text-align: justify;">
Kontakt: blog@zdanowiczlegal.pl </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
Kancelaria Zdanowicz i Wspólnicyhttp://www.blogger.com/profile/06938824501841891059noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6660876402171880822.post-39732637854971706852018-11-14T11:52:00.003+01:002018-11-14T11:52:59.005+01:00Jak przygotować wniosek o ogłoszenie upadłości konsumenckiej?<div style="text-align: justify;">
Od dnia 1 stycznia 2016 roku wniosek o ogłoszenie upadłości konsumenckiej składany jest na urzędowym formularzu, przy czym prawidłowe wypełnienie formularza to tylko pierwszy krok w procedurze upadłościowej. Równie ważne jest załączenie do wniosku odpowiednich dokumentów, które będą stanowić dowód na okoliczność stanu naszej niewypłacalności, wysokości zadłużenia, a także przyczyn jego powstania.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://2.bp.blogspot.com/-9TlDRVu1mrU/W-v98WkfqZI/AAAAAAAAAGU/NShWIh-M0VQ8M98eolo5j94EVJyNz3MuQCLcBGAs/s1600/office-1209640_1920.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1068" data-original-width="1600" height="265" src="https://2.bp.blogspot.com/-9TlDRVu1mrU/W-v98WkfqZI/AAAAAAAAAGU/NShWIh-M0VQ8M98eolo5j94EVJyNz3MuQCLcBGAs/s400/office-1209640_1920.jpg" width="400" /></a></div>
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Odpowiedź na pytanie, jakie konkretnie dokumenty należy złożyć wraz z wnioskiem o ogłoszenie upadłości, zawsze będzie zależna od danego stanu faktycznego. W zasadzie każde nasze oświadczenie złożone we wniosku powinno być poparte dowodami, ergo wymaga udokumentowania. Wśród przykładowych dokumentów należy wskazać przede wszystkim: umowy kredytowe, faktury, wezwania do zapłaty, dokumentację związaną z prowadzonymi przeciwko nam postępowaniami egzekucyjnymi i sądowymi, raporty z baz dłużników typu: BIK, KRD. Poza tym do wniosku należy załączyć także dokument, z którego będą wynikać źródła i wysokość osiąganych przez nas dochodów – może być to umowa o pracę, ewentualnie zaświadczenie od pracodawcy o wysokości otrzymywanego wynagrodzenia, decyzja ZUS o wysokości zasiłku, renty, itp. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Udokumentowania wymagają również przyczyny stanu naszej niewypłacalności. Przykładowo więc, jeśli zadłużenie powstało w związku z chorobą, do wniosku trzeba załączyć dokumentację medyczną. O ile we wniosku powołujemy się na problemy z zatrudnieniem, wówczas powinniśmy przedstawić umowę o pracę, jej wypowiedzenie, dokumenty poświadczające zmianę warunków zatrudnienia itp. Zdarza się, że na problemy finansowe dłużników wypływa trudna sytuacja rodzinna, np. rozwód, śmierć bliskiej osoby – w takim przypadku do wniosku warto załączyć pozew rozwodowy, wyrok rozwodowy, akt zgonu bliskiej osoby, itp. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Reasumując, przy sporządzaniu wniosku o ogłoszenie upadłości konsumenckiej należy pamiętać o skompletowaniu pełnej dokumentacji potwierdzającej stan naszej niewypłacalności oraz przyczyny jej powstania. W przeciwnym wypadku sąd wezwie nas do uzupełnienia braków formalnych, a w razie nie uzupełnienia ich w wyznaczonym terminie, wniosek zostanie oddalony. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<a href="http://www.zdanowiczlegal.pl/">Kancelaria Prawnicza Zdanowicz i Wspólnicy</a> świadczy pomoc w przygotowaniu wniosków o ogłoszenie upadłości konsumenckiej, w tym konsultuje niezbędne dokumenty stanowiące załączniki do wniosku, tak aby wniosek spełniał wszelkie przesłanki formalne i stanowił kompleksowe uzasadnienie dla ogłoszenia wnioskowanej upadłości.<br />
<br />
Katarzyna Panas<br />
adwokat<br />
<a href="http://www.zdanowiczlegal.pl/">Kancelaria Zdanowicz i Wspólnic</a>y<br />
Kontakt: blog@zdanowiczlegal.pl </div>
Kancelaria Zdanowicz i Wspólnicyhttp://www.blogger.com/profile/06938824501841891059noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6660876402171880822.post-57906765250966948092018-11-06T10:01:00.001+01:002018-11-06T10:01:22.487+01:00Jakie okoliczności bierze pod uwagę sąd przy orzekaniu upadłości konsumenckiej?<div style="text-align: justify;">
Upadłość konsumencka, zwłaszcza w Warszawie, gdzie sąd wydaje się być przychylny dla uznawania takich wniosków, jawi się jako atrakcyjna perspektywa możliwości uzyskania oddłużenia. Dłużnik, składając wniosek o ogłoszenie upadłości konsumenckiej, musi mieć świadomość, że sąd będzie bardzo szczegółowo badał okoliczności powstania zadłużenia. W praktyce, dłużnik powinien być przygotowany do udzielenia odpowiedzi na te pytania sądu, by nie zaprzepaścić szansy na uzyskanie takiego oddłużenia. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Z praktyki <a href="http://www.zdanowiczlegal.pl/">Kancelarii Prawniczej Zdanowicz i Wspólnicy</a>, jaką posiadamy w prowadzeniu tego typu spraw, wynika przede wszystkim, że przy rozpoznawaniu wniosku o upadłość konsumencką sąd z weźmie pod uwagę w jakich okolicznościach powstało zadłużenie. Są to między innymi takie kwestie jak: czy osoba składająca wniosek sama doprowadziła do swojej niewypłacalności, jaki miała wpływ na jej powstanie. Gdy mamy do czynienia z osobą, która zaciągnęła wiele kredytów, sąd będzie badał na co przeznaczone zostały pieniądze. Dokona analizy jakie kredyty i pożyczki konsument uzyskał i jakie miał możliwości ich spłaty. Sąd sprawdzi, czy doprowadzenie do stanu niewypłacalności nie było wynikiem działania umyślnego lub rażącego niedbalstwa. <a href="http://www.zdanowiczlegal.pl/">Kancelaria Zdanowicz i Wspólnicy</a> pomaga naszym Klientom, by dobrze wypadli oni podczas zeznań przed sądem i potrafili wyjaśnić swoją, niejednokrotnie bardzo skomplikowaną, sytuację finansową. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Sąd ma też ustalić plan spłaty zadłużenia, zatem musi zbadać realne możliwości spłacenia zadłużenia, możliwości zarobkowe i bieżące koszty utrzymania osoby, która wnioskuje o ogłoszenie upadłości i osób pozostających na jej utrzymaniu, w tym potrzeby mieszkaniowe, wysokość niezaspokojonych wierzytelności i realność ich zaspokojenia w przyszłości. Co istotne, sąd ocenia możliwości zarobkowe dłużnika, a nie jego aktualne zarobki. Ustala zatem wykształcenie upadłego, jego doświadczenie zawodowe, wszelkie dodatkowe uprawnienia, dochody, jakie uzyskiwał w ostatnich latach, stan zdrowia oraz wszelkie inne czynniki, jakie mogą wpływać na możliwości zarobkowe. Analiza powyższego może doprowadzić do ustalenia, że w danej sprawie zachodzą okoliczności uzasadniające umorzenie zobowiązań, bez ustalenia planu spłaty. Będzie tak wtedy, gdy osobista sytuacja upadłego w oczywisty sposób wskazuje, że nie byłby on zdolny do dokonania jakichkolwiek spłat w ramach planu spłaty wierzycieli. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Sąd wyznacza syndyka, który ma obowiązek zwrócenia się o udzielenie informacji do naczelnika urzędu skarbowego właściwego dla upadłego oraz zasięgnięcia informacji w Krajowym Rejestrze Sądowym odnośnie do pełnionych przez upadłego funkcji w spółkach prawa handlowego. Zasięgnięcie informacji w ww. instytucjach ma na celu zweryfikowanie prawdziwości danych zawartych w złożonym przez dłużnika wniosku o ogłoszenie upadłości konsumenckiej.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Gabriela Waraszkiewicz</div>
<div style="text-align: justify;">
adwokat</div>
<div style="text-align: justify;">
<a href="http://www.zdanowiczlegal.pl/">Kancelaria Zdanowicz i Wspólnicy</a></div>
<div style="text-align: justify;">
Kontakt: blog@zdanowiczlegal.pl </div>
Kancelaria Zdanowicz i Wspólnicyhttp://www.blogger.com/profile/06938824501841891059noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6660876402171880822.post-87281973748450242462018-10-04T14:47:00.003+02:002020-02-17T14:20:47.947+01:00Wypowiedzenie umowy o pracę pracownikowi na stanowisku kierowniczym<div style="text-align: justify;">
Redukcja osób na stanowiskach kierowniczych nie zawsze ma miejsce w drodze porozumienia stron. Wręczenie wypowiedzenia umowy o pracę czasem wydaje się jedynym rozwiązaniem dla pracodawcy. Jak sądy zapatrują się na uzasadnienie takiego wypowiedzenia?<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://1.bp.blogspot.com/-GbC5_uJKU9I/XkqS9zx49MI/AAAAAAAAAMA/p5so-hBKfz0xBc7gTfBZboYo4Yt0z5ejACLcBGAsYHQ/s1600/boss.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="412" data-original-width="550" height="298" src="https://1.bp.blogspot.com/-GbC5_uJKU9I/XkqS9zx49MI/AAAAAAAAAMA/p5so-hBKfz0xBc7gTfBZboYo4Yt0z5ejACLcBGAsYHQ/s400/boss.jpg" width="400" /></a></div>
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Po pierwsze, w stosunku do osób na stanowiskach kierowniczych stosuje się wyższe wymogi odnośnie stopnia zaufania, jakie pracodawca chciałby mieć do takiej osoby. Po drugie, osoby zatrudnione na stanowiskach kierowniczych ponoszą także większą odpowiedzialność niż szeregowi pracownicy za to, że nie wykonują lub nienależycie wykonują swoje obowiązki (postanowienie SN z dnia 2 grudnia 2004 r., II PK 215/04;). Po trzecie, w tym przypadku przyczynę wypowiedzenia mogą stanowić również okoliczności niezależne od pracownika (wyrok SN z dnia 2 października 1996 r., I PRN 69/96; oraz wyrok SN z dnia 15 grudnia 1976 r., I PRN 125/76). <br />
<br />
Sformułowanie wypowiedzenia jest w tym przypadku także relatywnie łatwiejsze dla pracodawcy, gdyż w przypadku osób zatrudnionych na stanowiskach kierowniczych, podając przyczynę wypowiedzenia umowy o pracę pracodawca nie musi odnosić się do konkretnych naruszeń, wystarczająca jest ogólna ocena wykonywania nałożonych na pracownika obowiązków. Nie może jednak przerzucać na pracownika zatrudnionego na kierowniczym stanowisku całej odpowiedzialności za brak spodziewanych wyników w pracy, jeżeli swoim zachowaniem przyczynił się w sposób istotny do złego funkcjonowania zakładu pracy (wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 21 maja 2002 r., III APa 171/01;), nie może również wymagać, by pracownik kierujący podwładnymi o niskich kompetencjach, na dobór których nie miał wpływu, przejmował ich obowiązki (wyrok SN z dnia 12 lipca 2006 r., II PK 2/06;). Orzecznictwo wymaga od osób na takich stanowiskach także umiejętności organizacyjnych, umiejętności pracy w zespole, a ich brak może uzasadniać wypowiedzenie. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Z zagadnieniem likwidacji stanowiska pracy wiąże się też tzw. kryterium zarobkowe. W wyroku Sądu Najwyższego z dnia 19 listopada 2012 r. sygn. I PK 115/12 przyjęto, że kryterium wysokości zarobków, jako kryterium doboru do zwolnień, ma charakter zobiektywizowany, pozwala na uniknięcie wątpliwości i subiektywizacji ocen. Wiąże się ponadto bezpośrednio z przyczyną zwolnień niedotyczących pracownika. Wysokie zarobki stanowią kryterium doboru pracownika w przypadku redukcji, jednak nie mogą stanowić wyłącznej i samodzielnej przyczyny wypowiedzenia umowy o pracę. Sąd Najwyższy stwierdził, że kryterium zarobkowe jest jak najbardziej dopuszczalne w sytuacji, w której zmniejszenie stanu zatrudnienia ma podłoże ekonomiczne w postaci trudności finansowych. Może to mieć zastosowanie też do stanowisk kierowniczych.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify;">
Aleksandra Dalecka</div>
<div style="background: white; margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify;">
adwokat</div>
<div style="background: white; margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify;">
<a href="http://www.zdanowiczlegal.pl/">Kancelaria Zdanowicz i Wspólnicy</a></div>
<div style="background: white; margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify;">
Kontakt: <a href="mailto:blog@zdanowiczlegal.pl">blog@zdanowiczlegal.pl</a></div>
Kancelaria Zdanowicz i Wspólnicyhttp://www.blogger.com/profile/06938824501841891059noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6660876402171880822.post-20446048413011078082018-09-25T12:03:00.000+02:002018-09-25T12:03:11.069+02:00Utrata zaufania do pracownika jako przyczyna wypowiedzenia umowy o pracę<div style="text-align: justify;">
Jedną z częściej wpisywanych przez pracodawców przyczyn wypowiedzenia umowy o pracę jest utrata zaufania do pracownika. Tak lakoniczne sformułowanie przyczyny wypowiedzenia może jednak zostać podważone w sądzie pracy przez pracownika. Jak każda przyczyna wypowiedzenia umowy o pracę powinna ona być rzeczywista i poparta faktami. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Przede wszystkim utrata zaufania do pracownika może być przyczyną uzasadniającą wypowiedzenie umowy o pracę (wyrok SN z dnia 14 lipca 1999 r., I PKN 148/99; oraz wyrok SN z 10 września 1998 r., I PKN 306/98). Pojęcie „zaufanie do pracownika” jest bardzo ważne dla pracodawcy, gdyż utożsamia je z pracownikiem, na którego pracy może polegać, który wykonuje swoje obowiązki starannie i sumiennie, a przede wszystkim jest lojalny wobec pracodawcy. Jednak należy pamiętać, iż utrata zaufania do pracownika może stanowić przyczynę uzasadniającą wypowiedzenie umowy o pracę, jeżeli znajduje oparcie w przesłankach natury obiektywnej oraz racjonalnej i nie jest wynikiem arbitralnych ocen lub subiektywnych uprzedzeń. Wynika z tego, że nie tyle istotna jest sama utrata zaufania pracodawcy do pracownika, co przyczyny, które ją spowodowały. Wskazanie w piśmie wypowiadającym umowę o pracę utraty zaufania pracodawcy jako jego przyczyny tylko wtedy spełnia wymagania art. 30 § 4 k.p., jeżeli równocześnie podaje się okoliczności, które spowodowały tę utratę zaufania lub okoliczności te są wcześniej pracownikowi znane. Lakoniczne sformułowanie w tym zakresie, że przyczyną wypowiedzenia jest "utrata zaufania do pracownika", co do zasady jest niewystarczające. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
W orzecznictwie jako przyczynę uzasadniającą utratę zaufania do pracownika podawano np. w przypadku przewodniczącego komisji przetargowej - nieprawidłowości przy przeprowadzaniu przetargów, co mogło narazić pracodawcę na wybór oferty, która nie była najbardziej korzystna (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 1 grudnia 2016 r. I PK 86/16). Inne fakty uzasadniające wypowiedzenie z takiej przyczyny to np. niemożność porozumienia się i współpracy przełożonego z pracownikiem, wynikająca z ich odmiennej wizji prowadzenia zakładu pracy, wyrażająca się dezaprobatą pracownika dla zmian organizacyjnych i przejawiająca się w sposobie wykonywania obowiązków pracowniczych (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 6 marca 2018 r. II PK 75/17). </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Inaczej mówiąc, jeżeli przyczyny utraty zaufania do pracownika są prawdziwe, obiektywne i racjonalne, to mogą uzasadniać wypowiedzenie. Należy przy okazji zwrócić uwagę, że w przypadku stanowisk kierowniczych stosowane są jeszcze ostrzejsze kryteria w tym zakresie, gdyż pracodawca musi mieć pełne zaufanie do osoby piastującej takie stanowisko.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Aleksandra Dalecka</div>
<div style="text-align: justify;">
adwokat</div>
<div style="text-align: justify;">
<a href="http://www.zdanowiczlegal.pl/">Kancelaria Zdanowicz i Wspólnicy</a></div>
<div style="text-align: justify;">
Kontakt: blog@zdanowiczlegal.pl</div>
Kancelaria Zdanowicz i Wspólnicyhttp://www.blogger.com/profile/06938824501841891059noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6660876402171880822.post-16707312639508723832018-09-17T11:56:00.002+02:002018-09-17T11:56:31.058+02:00Wiele przyczyn rozwiązania umowy o pracę wpisanych do wypowiedzenia<div style="text-align: justify;">
Rzadko zdarza się, że pracodawca, wypowiadając pracownikowi umowę o pracę, ogranicza się do wskazania tylko i wyłącznie jednej przyczyny wypowiedzenia. Zazwyczaj w wypowiedzeniu znajduje się kilka przyczyn, a w ostatnim czasie coraz bardziej powszechna wydaje się być praktyka polegająca na formułowaniu wyjątkowo obszernych wypowiedzeń, obejmujących nawet kilkanaście różnych przyczyn mających uzasadniać rozwiązanie stosunku pracy. W zamiarze pracodawcy ma to oddalać ryzyko braku prawdziwości przyczyny wypowiedzenia (w zamyśle: przynajmniej jedna czy dwie przyczyny okażą się uzasadnione w razie sporu). Pojawia się zatem pytanie, czy tego typu praktyka stanowi skuteczną ochronę dla pracodawcy na wypadek odwołania się przez pracownika do sądu pracy. <br /><br />W świetle wyroku Sądu Najwyższego z dnia 14 kwietnia 2015 roku (sygn. akt: II PK 140/14), odpowiedź na tak postawione pytanie jest raczej negatywna. Co prawda zgodnie z ugruntowaną linią orzeczniczą, dla skutecznego rozwiązania z pracownikiem umowy o pracę wystarczające jest, jeśli przynajmniej jedna z podanych przyczyn wypowiedzenia umowy o pracę okazała się zasadna. Niemniej jednak, to stanowisko judykatury przestaje być aktualne w sytuacji, gdy pracodawcy przedstawiają cały szereg różnych przyczyn mających uzasadniać rozwiązanie stosunku pracy z pracownikiem. Jak bowiem wskazuje Sąd Najwyższy: „Przyczyny prawdziwe powinny pozostawać w istotnej proporcji do przyczyn nieprawdziwych. W przeciwnym razie wypowiedzenie może zostać zakwestionowane jako nieuzasadnione (mimo stwierdzenia zasadności jednej czy dwóch spośród większej liczby przyczyn).” W uzasadnieniu wyroku Sąd Najwyższy słusznie wskazuje, że: „W ostatnim czasie zauważalne jest stanowisko, że w przypadku, gdy pracodawca przedstawia kilka okoliczności przemawiających za rozwiązaniem stosunku pracy, konieczna jest refleksja w odniesieniu do proporcji przyczyn zasadnych i niezasadnych. Dzieje się tak dlatego, że pracodawcy często formułują szereg podstaw rozwiązania stosunku pracy, dobierając je losowo. Zatem o ile można uznać za wystarczające, gdy zasadna okazuje się jedna spośród dwóch lub trzech przyczyn, o tyle trudno aprobować takie stanowisko, gdy pracodawca wskazuje ich kilka (kilkanaście). Wówczas przyczyny zasadne muszą stanowić istotną proporcję wszystkich przyczyn ujętych przez pracodawcę w wypowiedzeniu (por. wyroki SN z: 23.11.2010 r. I PK 105/10, Legalis: 16.6.20 f. i r. I PK 222/10, Legalis). <br /><br />Konkludując, przyczyny wypowiedzenia stosunku pracy lepiej ograniczyć do niezbędnego minimum, skupiając się na ich rzeczowym i konkretnym sformułowaniu, niż losowo dobierać przyczyny mało istotne, które w razie ewentualnego procesu sądowego mogą okazać się niezasadnie. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Katarzyna Panas</div>
<div style="text-align: justify;">
adwokat</div>
<div style="text-align: justify;">
<a href="http://www.zdanowiczlegal.pl/">Kancelaria Zdanowicz i Wspólnicy</a></div>
<div style="text-align: justify;">
Kontakt: <a href="mailto:blog@zdanowiczlegal.pl">blog@zdanowiczlegal.pl</a><br /><br /> <br /><br /> </div>
Kancelaria Zdanowicz i Wspólnicyhttp://www.blogger.com/profile/06938824501841891059noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6660876402171880822.post-51969533714526202602018-08-14T15:56:00.001+02:002018-08-14T15:56:58.865+02:00Przedawnienie roszczeń przeciwko konsumentom<div style="text-align: justify;">
Nowe zmiany wprowadzone ustawą z dnia 13 kwietnia 2018 r. o zmianie ustawy – Kodeks cywilny oraz niektórych innych ustaw mają na celu wzmacnianie prawa konsumentów i skracają okres przedawnienia roszczeń. Konsument, jak każda osoba fizyczna, podlega przepisom powszechnie obowiązującego prawa, jednakże w przypadku zmian wprowadzonych ww. ustawą, nowe regulacje wydają się być dla niego bardziej wyrozumiałe, aniżeli dla innych uczestników obrotu.</div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
Jak stanowi art. 117 §21 Kodeksu cywilnego po upływie okresu przedawnienia nie będzie się można domagać zaspokojenia roszczenia, które przysługuje przeciwko konsumentowi. Oznacza to, że w sytuacji kiedy pozwanym będzie konsument, sąd z urzędu będzie badał czy roszczenie uległo przedawnieniu. Zatem pozwany konsument nie będzie już obowiązany podnosić samodzielnie zarzut przedawnienia, gdyż sąd sam zbada tą okoliczność z urzędu. </div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
Mimo tego ustawodawca w art. 1171 Kodeksu cywilnego przewidział możliwość zaistnienia wyjątkowych sytuacji, które doprowadzą sąd do wniosku, aby nie uwzględniać upływu okresu przedawnienia. W tym wypadku sąd będzie brał pod uwagę w szczególności:</div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<ol>
<li><div style="text-align: justify;">
długość terminu przedawnienia, </div>
</li>
<li><div style="text-align: justify;">
długość okresu od upływu terminu przedawnienia do chwili dochodzenia roszczenia, </div>
</li>
<li><div style="text-align: justify;">
charakter okoliczności, przede wszystkim zachowanie zobowiązanego, przez które mogło nastąpić opóźnienie uprawnionego w dochodzeniu roszczenia.</div>
</li>
</ol>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
Niewątpliwie w tym wypadku przydatne może okazać się orzecznictwo Sądu Najwyższego w zakresie nadużycia prawa podmiotowego.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
Nowym rozwiązaniem również wprowadzonym ustawą z dnia 13 kwietnia 2018 r. o zmianie ustawy – Kodeks cywilny oraz niektórych innych ustaw jest regulacja, zgodnie z którą w przypadku sprzedaży konsumentowi rzeczy używanej roszczenia z tytułu rękojmi nie przedawniają się przed upływem dwóch lat od wydania rzeczy.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
Jeżeli chodzi o przepisy przejściowe, które zostały omówione we wcześniejszym artykule na blogu (<a href="http://kancelaria-zdanowiczlegal.blogspot.com/2018/08/nowe-terminy-przedawnienia-roszczenia.html">kliknij tu</a>), warto przypomnieć, że w zakresie roszczeń powstałych przed dniem wejścia w życie ustawy i w tym dniu jeszcze nieprzedawnionych, których terminy przedawnienia są określone w art. 118 i art. 125 §1 k.c., stosuje się przepisy w brzmieniu dotychczasowym. Co więcej roszczenia przedawnione przysługujące przeciwko konsumentowi, co do których do dnia wejścia w życie omawianej ustawy nie podniesiono zarzutu przedawniania, podlegają przedawnieniu zgodnie z nowymi przepisami.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Katarzyna Pelczar</div>
<div style="text-align: justify;">
prawnik</div>
<div style="text-align: justify;">
<a href="http://www.zdanowiczlegal.pl/">Kancelaria Zdanowicz i Wspólnicy</a></div>
<div style="text-align: justify;">
Kontakt: <a href="mailto:blog@zdanowiczlegal.pl">blog@zdanowiczlegal.pl</a></div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
Kancelaria Zdanowicz i Wspólnicyhttp://www.blogger.com/profile/06938824501841891059noreply@blogger.com0