Zatrudnianie osób z orzeczeniem o niepełnosprawności w równoważnym systemie czasu pracy

Czas pracy osób niepełnosprawnych został określony w art. 15 ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych („Ustawa”), który stanowi że osoby niepełnosprawne nie mogą być zatrudnione w porze nocnej oraz godzinach nadliczbowych. Ponadto czas pracy osób niepełnosprawnych nie może przekroczyć 8 godzin na dobę i 40 godzin tygodniowo a osób niepełnosprawnych w stopniu znacznym i umiarkowanym 7 godzin na dobę i 35 godzin tygodniowo. Przepisu tego nie stosuje się w odniesieniu do zatrudnionych przy pilnowaniu, a także wtedy, gdy lekarz sprawujący opiekę nad tą osobą wyrazi zgodę. 

Zgodnie z art. 135 kodeksu pracy równoważny czas pracy nie jest tożsamy z pracą w godzinach nadliczbowych. Zatem pracownik z orzeczeniem o niepełnosprawności może być zatrudniony 8 godzin na dobę i 40 godzin tygodniowo (stopień lekki) albo 7 godzin na dobę i 35 godzin tygodniowo (stopień znaczny i umiarkowany) w porze nocnej, osoby te mogą też niekiedy, o ile zachodzi taka potrzeba, być zatrudnione w godzinach nadliczbowych. 

Jeżeli lekarz sprawujący opiekę nad niepełnosprawnym wyraził zgodę na niestosowanie w odniesieniu do tej osoby art. 15 Ustawy w całości, wówczas w odniesieniu do tych osób można stosować równoważny czas pracy bez żadnych przeszkód i ograniczeń. Kwestia dopuszczalności pracy pracownika z orzeczeniem o niepełnosprawności w równoważnym systemie czasu pracy, zależna jest bowiem od woli pracownika, który musi uzyskać odpowiednie zaświadczenie lekarskie, bądź pozwalające na pracę w porze nocnej i godzinach nadliczbowych, bądź oznaczające, iż ograniczenia czasu pracy wyznaczone przez powyżej wskazany art. 15 Ustawy nie są obowiązujące pracownika. Dopiero po przedstawieniu stosownego zaświadczenia istnieje możliwość objęcia takiego pracownika systemem równoważnego rozkładu czasu pracy. 

Paulina Adamczyk

prawnik

Kancelaria Zdanowicz i Wspólnicy 

kontakt: blog@zdanowiczlegal.pl