Obligacje korporacyjne jako sposób finansowania spółek

W dobie uszczelnienia się polityki kredytowej banków coraz trudniej przekonać te instytucje, by zapewniły finansowanie dla projektu gospodarczego. Nawet jeśli przedsiębiorcy teoretycznie udałoby się je pozyskać, częstokroć skorzystanie z takiego instrumentu finansowego przerastałyby jego możliwości finansowe i zdolność do ustanowienia wymaganych przez banki zabezpieczeń. Pozostaje wówczas sięgnięcie do alternatywnych dla kredytów źródeł finansowania. 

Jednym z takich źródeł jest emisja obligacji własnych przez spółki. Obligacje są regulowane w ustawie o obligacjach z dnia 29 czerwca 1995 roku ze zm. Przez obligację rozumie się papier wartościowy emitowany w serii, w którym emitent stwierdza, że jest dłużnikiem właściciela obligacji (obligatariusza) i zobowiązuje się wobec niego do spełnienia określonego świadczenia. Jest to więc swoista pożyczka, której wyrazem jest papier wartościowy w postaci obligacji. W przeciwieństwie jednak do pożyczki, która co do zasady podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych, emisja obligacji nie jest obciążona takim ciężarem.

Ważne jest, iż obligacje zgodnie z art. 2 pkt 1) ww. ustawy mogą emitować m.in. podmioty prowadzące działalność gospodarczą, posiadające osobowość prawną, a także spółki komandytowo-akcyjne. Oznacza to, że emitentem może być także spółka z ograniczoną odpowiedzialnością czy spółka akcyjna. 

Emisja obligacji służy zatem do pozabankowego pozyskania funduszy. Powody emisji obligacji mogą być oczywiście różne, np. chęć zebrania finansowania na określony projekt, restrukturyzacja zadłużenia (spłata dotychczasowych zobowiązań i zaciągnięcie nowych z tytułu obligacji z innym terminem spłaty), bieżąca działalność operacyjna. Cel emisji może, ale nie musi znaleźć się w treści obligacji. 

Aby uatrakcyjnić obligację dla potencjalnych nabywców winna ona być zabezpieczona, a informacja o zakresie i formie zabezpieczenia powinna znaleźć się w jej treści. 

Obligacje mogą być też emitowane w formie niematerialnej, ale wówczas mogą to czynić tylko profesjonalne podmioty wskazane w art. 5a ust. 3 ustawy o obligacjach. Wówczas prawa i obowiązki emitenta i obligatariuszy są określone w warunkach emisji.

Aleksandra Dalecka

adwokat

Kancelaria Zdanowicz i Wspólnicy

Kontakt: blog@zdanowiczlegal.pl