Zwolnienie jednego pracownika jako zwolnienie grupowe

Wszyscy chyba słyszeli o zwolnieniach grupowych. Mamy z nimi do czynienia, gdy zakład pracy zatrudniający co najmniej 20 pracowników zwalnia w ciągu 30 dni określoną liczbę pracowników, zależną od tego, ilu pracowników jest zatrudnionych u danego pracodawcy. Główne konsekwencje takiej sytuacji dla pracodawcy to konieczność zgłoszenia do urzędu pracy, konsultacji ze związkami zawodowymi i wypłaty odpraw dla zwalnianych pracowników. 

Często jednak zapomina się, że nawet zwolnienie jednego pracownika w zakładzie pracy zatrudniającym co najmniej 20 pracowników może stanowić również rodzaj zwolnienia grupowego, tzw. indywidualne zwolnienie grupowe, jeżeli wyłączną przyczyną rozwiązania umowy o pracę jest przyczyna niedotycząca pracownika. Chodzi tu zarówno o wypowiedzenie umowy o pracę jak i o rozwiązanie umowy o pracę za porozumieniem z pracownikiem. Najczęściej takimi przyczynami są reorganizacja zakładu pracy i związana z tym likwidacja stanowiska. Najważniejsze jest, by podana przyczyna była rzeczywista, a więc nie może ona odbiegać od faktycznego powodu, dla którego pracownik jest zwalniany z pracy. 

Przy indywidualnych zwolnieniach grupowych nie ma obowiązku negocjowania z zakładową organizacją związkową porozumienia dot. zwolnienia. Jedynie jeżeli pracownik miał umowę o pracę na czas nieokreślony i był reprezentowany przez zakładową organizację związkową, wówczas pracodawca ma obowiązek zawiadomić ją o zamiarze i przyczynach zwolnienia pracownika. Zastrzeżenia zakładowej organizacji związkowej nie są jednak wiążące dla pracodawcy. Pracodawca nie ma też obowiązku informowania urzędu pracy o planowanym indywidualnym zwolnieniu grupowym. Cechą wspólną zaś obu rodzajów zwolnień grupowych jest obowiązek zapłaty odprawy zależnej od stażu pracy u danego pracodawcy.

Aleksandra Dalecka

adwokat

Kontakt: Blog@zdanowiczlegal.pl