W pierwszej kolejność należy zaznaczyć, ze w przypadku ubezpieczenia na życie konieczne jest wskazanie przez ubezpieczającego w umowie ubezpieczenia tzw. uposażonego, a więc osoby która będzie uprawniona do otrzymania świadczenia wypłacanego na skutek śmierci ubezpieczonego. Przy czym brak jest przeszkód do wskazania więcej niż cennego uposażonego, a także późniejsza ich zmiana. Zgodnie z art. 831 § 2 Kodeksu cywilnego w przypadku wskazania więcej niż jednego uposażonego bez oznaczenia ich udziału w sumie ubezpieczenia, osoby te są uprawnione do sumy ubezpieczenia w równych częściach.
Aby otrzymać świadczenia z ubezpieczenia na życie, uposażony powinien złożyć odpowiedni wniosek do zakładu ubezpieczeń oraz skompletować wymaganą dokumentację. W praktyce zakłady ubezpieczeń posiadają własne formularze zgłoszenia roszczenia z tytułu śmierci ubezpieczonego. Ponadto z reguły wymagane są: dokument stwierdzający tożsamość uposażonego, skrócony odpis aktu zgonu oraz karta statystyczna do karty zgonu z wpisem przyczyny zgonu lub inna dokumentacja medyczna (np. karta leczenia szpitalnego) potwierdzająca przyczynę zgonu. W przypadku śmierci w wyniku wypadki konieczne jest przedłożenie dodatkowych dokumentów, tj. protokół powypadkowy (gdy do wypadku doszło w pracy), odpis protokołu wypadkowego z Policji oraz w niektórych wypadkach wynik końcowy postępowania w sprawie, kserokopia prawa jazdy, kserokopia dowodu rejestracyjnego pojazdu (gdy śmierć ubezpieczonego nastąpiła w wypadku w ruchu lądowym), a także wyniki sekcji zwłok. Co więcej Sądy, prokuratura, Policja oraz inne organy i instytucje, na wniosek zakładu ubezpieczeń, udzielają informacji o stanie sprawy oraz udostępniają zebrane materiały, jeżeli są one niezbędne do ustalenia okoliczności tych wypadków i zdarzeń losowych oraz wysokości odszkodowania lub świadczenia (art. 25 ust. 1 Ustawy z dnia 22 maja 2003 roku o działalności ubezpieczeniowej).
W myśl art. 817 Kodeksu cywilnego zakład ubezpieczeń powinien dokonać wypłaty świadczenia w terminie 30 dni od daty zgłoszenia roszczenia. Jednakże, gdy konieczne jest ustalenie okoliczności, które okazuje się niemożliwe w tym terminie, świadczenie powinno zostać spełnione w ciągu 14 dnia od kiedy wyjaśnienie tych okoliczności przy zachowaniu należytej staranności stało się możliwe. Przez przeszkody w takim wypadku należy rozumieć na przykład uzyskanie stosownej dokumentacji znajdującej się w posiadaniu organów państwowych lub osób trzecich.
Należy w tym miejscu zwrócić uwagę, ze zgodnie z art. 833 Kodeksu cywilnego, samobójstwo ubezpieczonego zwalnia zakład ubezpieczeniowy z odpowiedzialności tytułu ubezpieczenia na życie, jeżeli nastąpiło ono w ciągu dwóch lat po zawarciu umowy ubezpieczenia. Termin ten może zostać skrócony przez umowę lub ogólne warunki ubezpieczenia, lecz nie więcej niż do 6 miesięcy. Ponadto wskazanie uposażonego jest bezskuteczne, jeśli zmarł on przed śmiercią ubezpieczonego, a także gdy przyczyni się on do śmierci ubezpieczonego (art. 832 § 1 Kodeksu cywilnego). Natomiast co do zasady w przypadku braku uposażonego, suma ubezpieczenia przypada najbliższej rodzinie w kolejności wskazanej w ogólnych warunkach ubezpieczenia lub w umowie. Jednakże warto zapamiętać, że wypłata świadczenia z ubezpieczenia nie wchodzi w skład spadku po ubezpieczonym.
Artur Stosio
adwokat
Kontakt: blog@zdanowiczlegal.pl
.
OdpowiedzUsuń