Zmiany w prawie rodzinnym 2015 - plan wychowawczy - skutki braku zawarcia

Od dnia 29 sierpnia 2015 roku weszła w życie nowelizacja dotycząca Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego. Zmiany odnoszą się przede wszystkim do tzw. planu wychowawczego czyli "porozumienia małżonków o sposobie wykonywania władzy rodzicielskiej i utrzymywania kontaktów z dzieckiem po rozwodzie”. Mówi się o liberalizacji w tym zakresie, postulowanej przede wszystkim przez wielu ojców, którzy nie dostając opieki na dzieckiem i nie mogąc porozumieć się z matką dziecka co do planu wychowawczego, automatycznie mieli ograniczaną władzę rodzicielską w wyrokach rozwodowych. Z drugiej strony mówi się też, że w ten sposób wracamy to punktu wyjścia, gdyż rygor ograniczenia władzy rodzicielskiej miał dyscyplinować rozwodzących się do osiągania porozumienia w kwestii dzieci. 

Plan wychowawczy jest stosunkowo nowym pojęciem prawa rodzinnego. Został bowiem wprowadzony do Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego w 2009 roku. Plan wychowawczy jest formą porozumienia rodziców co do zakresu oraz sposobu wykonywania przez nich władzy rodzicielskiej wobec dzieci. W Kodeksie rodzinnym i opiekuńczym nosi nazwę „porozumienie małżonków o sposobie wykonywania władzy rodzicielskiej i utrzymywania kontaktów z dzieckiem po rozwodzie”. Można zatem powiedzieć, iż plan wychowawczy jest ugodą rodziców dotyczącą wychowywania oraz pieczy nad dziećmi. W świetle nowelizacji Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego obowiązującej od 29 sierpnia 2015 roku plan wychowawczy musi być sporządzony w formie pisemnej.

Głównym celem zawarcia planu wychowawczego jest zgodne określenie sposobu wychowania dziecka, w sytuacji, w której rodzice po rozwodzie nie mieszkają wspólnie i dziecko pozostaje z jednym z nich.

W przypadku rozwodu sąd z urzędu rozstrzyga o władzy rodzicielskiej. Pozostawienie władzy rodzicielskiej obojgu rodzicom od dnia 29 sierpnia 2015 roku możliwe jest zarówno w przypadku zawarcia przez rozwodzących się małżonków planu wychowawczego, jak i braku zawarcia takiego planu, przy czym sąd ma kierować się dobrem dziecka i dyrektywą prawa do wychowania dziecka przez oboje rodziców. Zatem brak planu wychowawczego, nie skutkuje obowiązkowym ograniczeniem władzy rodzicielskiej rodzicowi, z którym nie zamieszkuje dziecko. 

Sąd ma obowiązek ocenić przedłożony przez rodziców plan wychowawczy pod kątem dobra dziecka oraz rzeczywistych możliwości współdziałania stron w zakresie zawartym w planie.

Aleksandra Dalecka

adwokat

Kancelaria Zdanowicz i Wspólnicy

Kontakt: blog@zdanowiczlegal.pl